Doorgaan naar hoofdcontent

Camperreis Frankrijk 27 juli 2016

Wakker door de wekker! Valt niet mee na meer dan 2 weken zonder.

Na het ontbijt gaan we gelijk op stap. Vanaf de camping gaat elk half uur een shuttlebus naar een metrostation 4,5 km verderop. We missen de eerste helaas door een achterlopend horloge en de tweede heeft panne. De vervanger is te klein zodat we nog langer moeten wachten. Dat gaat lekker zo.

Uiteindelijk komen we wel in de stad en we kopen maar gelijk een Paris Visite card.   Daarmee kun je onbeperkt in het ov en je krijgt ook korting op allerlei bezienswaardigheden.

We beginnen bij de Arc de Triomphe. Met 15 kg peuter op mijn rug de 276 treden naar de top op is niet niks! Maar het uitzicht is het waard. De jongens zijn ook dolenthousiast. Ze vinden het een heel avontuur en herkennen ook van alles uit films. Erg grappig.



Als we alle 276 treden weer afgedaald zijn wandelen we een eindje de Champs Elysee af. Halverwege stappen we in een bus voor het tweede stuk naar het Place de la Concorde. Onderweg zien we een hele colonne politieauto's, ME en geheime dienst of zoiets voorbijkomen met sirenes en zwaailichten. Dan slaat de schrik toch wel even toe. Na alle aanslagen van de laatste tijd en de ferme taal van Hollander is Parijs in feite een stad in oorlog en wij zijn toch wel de hele tijd behoorlijk op ons hoede voor wat er allemaal gebeurt. Maar het verkeer gaat na dit oponthoud gewoon door en we stappen uit.

Vandaaruit wandelen we door de Jardins de Tuilerie naar het Louvre. De kinderen willen hier graag in, omdat ze het kennen van een film van mr.   Bean,  maar de rijen zijn eindeloos. Stiekem vind ik dat niet zo erg want een bezoek aan het Louvre is nogal tijdrovend doordat het zo enorm groot is. Maar net als we weer weg willen komt een medewerker naar ons toe, wijst naar Jonathan been  en neemt ons mee de hele rij langs. Als invalide krijg je voorrang, haha. Eenmaal binnen duurt het toch nog wel even voordat we ook een ticket hebben en dan stieren we gelijk door naar de Mona Lisa. Die valt zoals altijd wat tegen, omdat het maar zo'n klein schilderijtje is. Maar David vindt het wel heel grappig dat haar ogen hem blijven volgen.
We bekijken ook nog heel wat bijbelse schilderijen.  Het is leuk dat kinderen zo anders kijken en zoveel oog voor detail hebben. Ze vragen ook heel veel en zijn echt geïnteresseerd. Ook gaan we nog naar de afdeling over het oude Egypte omdat wijzelf daar bij ons vorige bezoek niet aan toe waren gekomen. Hoewel ze het nog steeds wel interessant vinden begint de vermoeidheid toe te slaan en raken de jongens het museum zat. Het is hier ook nog eens heel warm dus we willen graag naar buiten.





Eenmaal buiten (ook nog een hele klus in zo'n enorm gebouw) besluiten we om met de metro naar de Notre Dame te gaan.
Hier wacht ons een kleine tegenvaller. Er is zeer veel politie aanwezig en de kathedraal is afgesloten. Later horen we dat er 's avonds een speciale mis is waar de president ook bij zal zijn, waarschijnlijk heeft het daarmee te maken.



Dan maar een ijsje aan de Seine en vandaaruit met de bus richting de Eifeltoren. We wandelen door een groot park erheen. De jongens kunnen het bijna niet geloven. Zo groot en ze staan er zo dichtbij. Diep onder de indruk zijn ze ervan.
Ook hier weer heel veel bewaking. Je mag er ook niet meer zo onderdoor lopen) maar je moet eerst door een controlepost.
We overwegen nog even om erin te gaan, maar de rijen zijn best lang en eigenlijk vinden we het ook nog eens een beetje eng. Helaas dus maar niet gedaan.


Het is langzamerhand ook etenstijd en we stappen in een bus naar de Place de la Concorde. Eerst bedenken we om naar Montmartre te gaan, maar dat is wel weer een flinke rit en dan gaan we voor de Champs Elysee. Best wel cool om gewoon aan de beroemdste straat van Frankrijk te dineren, op een terrasje van een Italiaans restaurant. Vlakbij zit de winkel van voetbalclub Paris st. Germain. Daar mòeten de jongens natuurlijk even kijken en ze krijgen van mij allebei een pen van de club.
We genieten van het zitten en eten lekker pizza. De kosten vallen nog mee, 72 Euro voor 5 personen inclusief dessert.



Na het eten nemen we een bus die ons regelrecht naar het station van de shuttlebus naar de camping brengt. Heel handig. Om half 10 zijn we weer thuis, precies 12 uur na ons vertrek. Superleuk zo'n dagje Parijs en het is geweldig om de stad door de ogen van de kinderen te zien. We zijn blij dat alles goed is verlopen en blij dat we het toch gedaan hebben.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Route des Grandes Alpes

  Op donderdag 5 augustus is het eerst tijd voor hard werk: huis helemaal schoon achterlaten i.v.m. logees in onze vakantie, laatste werk afronden, camper inpakken. Aan het eind van de middag zijn we klaar voor vertrek en is het zover: tijd voor ons rondje Route des Grandes Alpes in Frankrijk. We zijn bepaald geen Frankofielen, dus we hopen er maar het beste van. De keus is dit jaar op Frankrijk gevallen, omdat Duitsland op het moment van ons vertrek ontzettend moeilijk doet over coronatesten bij kinderen die geen coronapaspoort hebben. En dat geldt voor onze jongste. Het geluks-/pechvogeltje is de enige bij ons thuis die nog geen corona gehad heeft, en heeft in de tijd dat het in ons gezin heerste zoveel teststokjes in zijn neus gehad, dat hij vanaf toen categorisch weigert om zich ooit nog te laten testen. Een kind met ruggengraat dus! En omdat wij hem groot gelijk geven, moeten we onze vakantie daar een beetje omheen plooien. Geen coronatesten dus om ergens naar toe te mogen. Fran

Zomer in Zweden

Zoals altijd ondergaan onze reisplannen op het allerlaatste moment een radicale wijziging. In plaats van naar Polen, Slowakije en het Tatragebergte, de enige plek in Europa waar het deze zomer al steady wekenlang regent, vertrekken we op een bloedhete vrijdagmiddag richting Zweden. Al jaren willen we deze kant op, maar steeds werden we tegengehouden door slecht weer of gebroken benen. Nu grijpen we onze kans. Het is er mooi weer, het ligt op de route aangezien we onze kinderen in Drenthe moeten ophalen en we gaan ervoor! Na een warme rit pikken we de jongens op in Hollandscheveld en dan rijden we door naar camping  Wilsumer Berge , net over de grens in Duitsland. Het is een gigantisch park, waar iemand met een auto ons onze plek wijst. Eigenlijk houden we hier niet zo van, maar vooruit, voor een nachtje overleven we het vast wel. Na de afgelopen droge weken is het gras hier kurkdroog, de hemel diepblauw en tussen de bossen en heuvels lijkt het alsof we al heel ver weg zijn. De

Korte zomer, maar toch een mooi bergenrondje

 Dankzij een flinke intensieve periode van verbouwen en verhuizen is onze camper al maanden nauwelijks van stal gehaald. Gelukkig start hij zoals altijd bij de eerste tik als we hem eindelijk weer kunnen ophalen. En les 1 van onze nieuwe woning: nee, een camper onderaan een steile dijkafrit parkeren, volladen en dan weer willen vertrekken is géén goed plan. Gelukkig trekt de 22 jaar oude vertrouwde sterke dieselmotor uiteindelijk zichzelf de dijk toch wel op. We hadden ook niets anders van hem verwacht, zoals we hem kennen uit onze bergvakanties. We rijden vlot door naar Mönchengladbach, net over de grens in Duitsland. We vinden een plekje op  Camperplek Schloss Wickrath . Deze camperplek ligt weliswaar vlak naast de snelweg, maar daar hebben we niet al teveel overlast van. Hij ligt ook mooi aan een groot park. Dwars door dat park lopen we naar de stad, waar we heerlijk eten bij het Wickrather Brauhaus, om het begin van de vakantie te vieren. Het park zelf is ook echt een aanrader. Je