Doorgaan naar hoofdcontent

Camperreis Frankrijk 15 juli 2016

Om half 9 schrik ik wakker. Om 8 uur zou er een bakker op de camping komen. Gauw aankleden en hopen dat hij er nog is. Maar geen bakker te zien. Te laat? Maat nee hoor, een kwartier later toetert hij zich een weg over de camping en dan kunnen we alsnog in de stralende zon buiten ontbijten met croissants en baguette. 

We vertrekken richting de landingsstranden. Bij Arromanches stoppen we voor een bezoek aan de 360 graden cinema. Hier zien we voor 5,50 pp (Kids gratis) een duizelingwekkende verzameling originele filmbeelden van D-day. Heel indrukwekkend, vooral voor de jongens die nog niet zoveel  (David) tot helemaal niets  (Tom en Jonathan) wisten over de tweede wereldoorlog. Bij Arromanches liggen ook nog afgezonken pontons in zee die resteren van een geallieerde kunstmatige haven.

Verderop stoppen we bij Point du Hoc. Hier kun je zelf in bunkers kijken en door bomkraters struinen. Ook heel indrukwekkend allemaal.

We wilden eigenlijk nog naar Ste.  Maire Eglise waar een parachutist op een kerktoren is geland maar dat is nog best ver weg en we hebben ook wel genoeg oorlog voor 1 dag gezien.

De jongens beginnen het vele rijden wel zat te raken en wij zelf ook wel een beetje. Na wat twijfels besluiten we nog een flinke ruk te maken naar Mont St. Michel . Dat is nog ca 140 km maar wel via grote wegen dus dat rijdt goed door.

Het is nog steeds prachtig weer en we kunnen de abdij al van verre zien liggen bij aankomst.

In Facile en route staat een op het oog prachtige camperplaats met zicht op het eiland. Wel duur voor een camperplaats maar die locatie moet alles goedmaken.
Helaas blijkt de foto niet te kloppen. We belanden op een gewoon parkeerterrein voor campers helemaal achteraan de vele uitgestrekte parkeerterreinen. De berg is nergens te zien.
Maar goed we doen het toch maar voor 17 Euro, slik..

Na wat drinken pakken we alle fietsen uit om ergens een hapje te gaan eten.
Onderweg naar het eiland is nog een soort horecadorpje met restaurants en winkeltjes.
We eten er lekker op een terrasje en fietsen nog even tot het begin van de dam naar het eiland. Morgen gaan we met een gratis shuttlebus ernaartoe.
Het ziet er van een afstand al prachtig uit. Ik ben stiekem heel opgewonden. Dit is toch wel een droom die nu uitkomt. De Mont St. Michel zien stond al jaren op mijn verlanglijstje. Net als de landingsstranden van van vandaag trouwens.
Toch wel grappig... een vakantie die compleet anders gaat dan gepland en die zo goed uitpakt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Route des Grandes Alpes

  Op donderdag 5 augustus is het eerst tijd voor hard werk: huis helemaal schoon achterlaten i.v.m. logees in onze vakantie, laatste werk afronden, camper inpakken. Aan het eind van de middag zijn we klaar voor vertrek en is het zover: tijd voor ons rondje Route des Grandes Alpes in Frankrijk. We zijn bepaald geen Frankofielen, dus we hopen er maar het beste van. De keus is dit jaar op Frankrijk gevallen, omdat Duitsland op het moment van ons vertrek ontzettend moeilijk doet over coronatesten bij kinderen die geen coronapaspoort hebben. En dat geldt voor onze jongste. Het geluks-/pechvogeltje is de enige bij ons thuis die nog geen corona gehad heeft, en heeft in de tijd dat het in ons gezin heerste zoveel teststokjes in zijn neus gehad, dat hij vanaf toen categorisch weigert om zich ooit nog te laten testen. Een kind met ruggengraat dus! En omdat wij hem groot gelijk geven, moeten we onze vakantie daar een beetje omheen plooien. Geen coronatesten dus om ergens naar toe te mogen. Fran

Zomer in Zweden

Zoals altijd ondergaan onze reisplannen op het allerlaatste moment een radicale wijziging. In plaats van naar Polen, Slowakije en het Tatragebergte, de enige plek in Europa waar het deze zomer al steady wekenlang regent, vertrekken we op een bloedhete vrijdagmiddag richting Zweden. Al jaren willen we deze kant op, maar steeds werden we tegengehouden door slecht weer of gebroken benen. Nu grijpen we onze kans. Het is er mooi weer, het ligt op de route aangezien we onze kinderen in Drenthe moeten ophalen en we gaan ervoor! Na een warme rit pikken we de jongens op in Hollandscheveld en dan rijden we door naar camping  Wilsumer Berge , net over de grens in Duitsland. Het is een gigantisch park, waar iemand met een auto ons onze plek wijst. Eigenlijk houden we hier niet zo van, maar vooruit, voor een nachtje overleven we het vast wel. Na de afgelopen droge weken is het gras hier kurkdroog, de hemel diepblauw en tussen de bossen en heuvels lijkt het alsof we al heel ver weg zijn. De

Korte zomer, maar toch een mooi bergenrondje

 Dankzij een flinke intensieve periode van verbouwen en verhuizen is onze camper al maanden nauwelijks van stal gehaald. Gelukkig start hij zoals altijd bij de eerste tik als we hem eindelijk weer kunnen ophalen. En les 1 van onze nieuwe woning: nee, een camper onderaan een steile dijkafrit parkeren, volladen en dan weer willen vertrekken is géén goed plan. Gelukkig trekt de 22 jaar oude vertrouwde sterke dieselmotor uiteindelijk zichzelf de dijk toch wel op. We hadden ook niets anders van hem verwacht, zoals we hem kennen uit onze bergvakanties. We rijden vlot door naar Mönchengladbach, net over de grens in Duitsland. We vinden een plekje op  Camperplek Schloss Wickrath . Deze camperplek ligt weliswaar vlak naast de snelweg, maar daar hebben we niet al teveel overlast van. Hij ligt ook mooi aan een groot park. Dwars door dat park lopen we naar de stad, waar we heerlijk eten bij het Wickrather Brauhaus, om het begin van de vakantie te vieren. Het park zelf is ook echt een aanrader. Je