Zomer in Zweden

Zoals altijd ondergaan onze reisplannen op het allerlaatste moment een radicale wijziging. In plaats van naar Polen, Slowakije en het Tatragebergte, de enige plek in Europa waar het deze zomer al steady wekenlang regent, vertrekken we op een bloedhete vrijdagmiddag richting Zweden. Al jaren willen we deze kant op, maar steeds werden we tegengehouden door slecht weer of gebroken benen. Nu grijpen we onze kans. Het is er mooi weer, het ligt op de route aangezien we onze kinderen in Drenthe moeten ophalen en we gaan ervoor!

Na een warme rit pikken we de jongens op in Hollandscheveld en dan rijden we door naar camping Wilsumer Berge, net over de grens in Duitsland. Het is een gigantisch park, waar iemand met een auto ons onze plek wijst. Eigenlijk houden we hier niet zo van, maar vooruit, voor een nachtje overleven we het vast wel. Na de afgelopen droge weken is het gras hier kurkdroog, de hemel diepblauw en tussen de bossen en heuvels lijkt het alsof we al heel ver weg zijn.
De camping heeft mooi sanitair, er zijn 2 zwemmeren, met glijbanen (!) en nog veel meer voorzieningen. Alles is wel ontzettend ver lopen, omdat wij helemaal aan het verste uiteinde van de camping staan. En dat in de warmte....

Mooie service is hier dat de broodjes die je kunt bestellen 's ochtends bij je camper bezorgd worden. Als we opstaan, liggen ze al op de tafel voor ons klaar. Luxe hoor, het lijkt wel een all-inclusive vakantie zo!

Zaterdagochtend is het helaas niet zulk mooi weer. Al wekenlang is de zon niet van de hemel weg te krijgen, maar juist als wij beginnen met onze vakantie slaat het een beetje om. De jongens willen nog zwemmen, maar net als ze naar het meertje willen lopen begint het te onweren. Oeps, toch maar niet dan. 

We vertrekken en rijden naar het vlakbij gelegen Nordhorn. Hier zijn we nog nooit geweest. Het stadje heeft een gezellig centrum, waar we lekker een paar uurtjes winkelen. Inmiddels breekt de zon alweer door en dan is het ook gelijk weer echt warm. Aan het eind van de middag rijden we naar Geeste, waar we de camperplek aan het Speicherbecken eens gaan uittesten.

Er is ruimte genoeg en we staan zelfs een beetje in de schaduw, wat bij dit weer wel lekker is. Op een paar minuutjes van de parkeerplaats ligt een prachtig meer, achter een hoge heuvel. De klimpartij is het zeker waard. Het water is heerlijk fris en het is een kiezelstrand, dus geen vies zand dat overal aan plakt. Terwijl wij zwemmen, start er in het restaurant naast het strand een bruiloft. Er komt een enorme limousine aanrijden, en daaruit stapt het ene bruidsmeisje na het andere, na lang wachten gevolgd door de bruid. De bruidegom hebben we helaas niet gezien, omdat er alweer een hele dreigende onweerslucht aan zit te komen. We zetten het op een rennen en net op tijd zitten we droog in de camper, als het noodweer buiten losbarst. 

Een uurtje later is het weer zonnig en we besluiten toch maar gewoon te gaan bbq-en. Het is heel rustig hier, hoewel er best veel campers verspreid over de parkeerplaats aanwezig zijn. 

Zondagochtend maken we een ritje naar Klazienaveen (dat iets verder rijden is dan we dachten 😇) en daarna vertrekken we richting Zweden. De definitieve beslissingen maken we eigenlijk pas als we wegrijden uit Nederland, wordt het het noorden of het oosten? Het wordt echt het noorden en ik buig me via de telefoon fanatiek over de mogelijkheden om Zweden te bereiken. Of toch Noorwegen? Zucht.... soms worden we ook wel moe van onszelf...

Het wordt uiteindelijk Zweden, omdat de boten naar Noorwegen de komende dagen allemaal vol zitten. We vinden een goedkope overtocht van Travemünde naar Malmö. Weliswaar een hele dag varen, maar het zijn de minste rijkilometers, de laagste kosten en we vinden het ook wel leuk een dagje aan boord. We boeken er een hut bij en brunch en diner, dus dat wordt vast een leuke dag.

Travemünde blijkt inmiddels ook niet zo heel ver meer rijden en we komen rond 5 uur aan. De eerste camperplek zit helaas vol, maar de tweede bij het Vogelpark in Niendorf heeft nog een plekje vrij. Het is wel een beetje hutjemutje hier, maar we zijn al blij dat we er eindelijk zijn na deze lange warme dag. 

Terwijl Daniel met een welverdiend biertje even zit uit te rusten, wandel ik met een paar kinderen richting de haven en het strand. Dat is hier vlakbij, net even de drukke weg oversteken en de haven langs. 

Heel apart, je moet hier entree betalen voor het strand! Dit hebben we nog nooit gezien, wat een vreemd gedoe. We blijven maar een beetje naar het strand kijken vanaf de ingang, durven er niet goed op te lopen. 

Er zijn een paar restaurantjes rondom de haven. Uiteindelijk strijken we neer bij Das Alte Zollhaus aan de jachthaven. De bediening is helaas vreselijk onaardig. Eerst worden we zelfs botweg geweigerd, terwijl het restaurant nog niet half vol zit om 7 uur 's avonds. Van een iets vriendelijker medewerker krijgen we uiteindelijk toch een tafeltje, waar we eigenlijk niet goed met z'n vijven aan passen. Het lijkt wel of ze ons hier gewoon liever kwijt dan rijk zijn, maar het eten smaakt gelukkig prima.

De camperplek is wel erg lawaaiierig, zo langs de doorgaande weg, ook 's nachts. De volgende ochtend moeten we toch op stap om boodschappen te doen, en daarna rijden we even terug naar de eerste plek van gisteren. Nu zijn er wel weer wat lege plekjes en we vinden een mooi plaatsje aan de rand.

Het is nog steeds erg warm en we wandelen richting het strand. Eigenlijk is er niet echt een strand. Er loopt een mooie promenade langs de zee en hier een daar steken wat zwemsteigers uit in het water, waar je vanaf kunt springen om te zwemmen. Er is ook een hele leuke speeltuin, compleet met kant en klare hangmatten onder de bomen. Hier strijken wij uiteraard neer. 

We brengen een lekker relaxed dagje aan zee door. Beetje zwemmen, beetje spelen, tussen de middag halen we lekker gebakken vis met patat bij een restaurantje in naast het strand. We halen wel intussen de gemiddelde leeftijd van de aanwezigen flink omlaag. De zee en promenade worden bevolkt door grijze hoofden, die bijzonder geïrriteerd onze aanwezigheid tolereren. De kinderen mogen niet springen van de steiger en met een bal gooien mag eigenlijk ook al niet. Maar goed dat ze niet weten dat we ook al geen toegangskaartje hebben gekocht. Dat schijnt hier ook weer te moeten, al kunnen we niet goed ontdekken hoe en waar we dat zouden moeten doen. 

's Avonds als de kinderen in bed liggen schuiven wij aan bij een groepje jolige bejaarde Duitsers die naast ons staan. Een stel is met hun camper helemaal naar Nepal gereden! Op de achterkant staat een kaart van de route die ze hebben afgelegd en daar willen wij wel wat over horen natuurlijk. Ze hebben allemaal al wat biertjes achter de kiezen, dus de verhalen worden hoe langer hoe fantastischer, maar we hebben wel een hele gezellige avond zo!

De volgende ochtend rijden we bijtijds naar de 'Skandinavienkai' in Travemünde, wel 10 hele minuten bij de camperplek vandaan. We zijn dus mooi op tijd en schuiven aan in de camperrij. Het is niet erg druk aan boord. Deze overtocht is blijkbaar niet zo populair. Het kost ook wel veel tijd, een hele dag, maar wij vinden het eigenlijk wel fijn zo. 

We krijgen zelfs stroom voor de koelkast van de camper. De boot is wel een beetje verouderd en lelijk. Overal vlekken, afgebladderde verf, niet al te schoon. De hut is ook niet echt je van het en ik ben blij dat we niet in de bedden hoeven te slapen. Het brunchbuffet stelt niet zo heel veel voor, maar het eten smaakt prima. Terwijl we zitten te smullen, verlaat de enorme boot de haven van Travemünde. We varen vlak langs de kanten en dan merk je pas hoe hoog je zit op zo'n joekel van een boot.

Het is nog steeds mooi en warm weer en tot onze grote vreugde staan er op het zonnedek een heleboel ligbedden! Dat is heerlijk! We liggen lekker in de zon, klein briesje erbij en voelen ons op een cruisetrip. 

Na een tijdje raken we aan de praat met een Nederlands gezin dat bezig is om te emigreren naar Zweden. Zij gaan, maar hoeven niet over 3 weken weer terug. Wat een avontuur! Stiekem is zoiets echt een droom voor ons. We laten de kans niet voorbij gaan en het klikt goed met deze mensen, dus we zitten zo uren te praten over hun plannen en de weg ernaar toe. Het is een heel bijzonder stel en we zullen het de komende weken nog vaak over ze hebben. 

Tegen de avond varen we langs het Zweedse vasteland en dan komt de Öresundbrug in zicht. 

Leuk om hier nu onderdoor te varen, want misschien rijden we over een paar weken er wel weer overheen. 

Precies op tijd komen we aan in de haven van Malmö en we rijden vlot van de boot af. We zijn in Zweden! Voor het eerst in 12 jaar en het voelt een beetje als thuiskomen. Hoewel dit stuk van Zweden niet zo heel mooi is, is het toch erg bijzonder en leuk om weer in het land te zijn waar we ons altijd zo op ons gemak voelen.

We rijden een half uurtje noordwaarts langs de kust en strijken dan neer op een camperplaats bij het dorpje Vikhög, aan zee. Er staan al meer campers, en de oever is al helemaal bezet, maar iets hoger zijn ook nog plekken met net zulk mooi uitzicht. Middenin dat uitzicht staat helaas wel een grote fabriek, maar daarnaast kijk je helemaal uit tot Kopenhagen. 

Hoewel het al aardig laat is, pikt Jonathan nog even een vriendje op van zijn leeftijd en ze spelen nog even samen met diens loopfietsje. 

De volgende ochtend begint regenachtig, helaas. We besluiten de dag maar te gebruiken om een flink eind noordwaarts te rijden richting Göteborg, wat nog wel een eind hiervandaan is. Onderweg hebben we wat flinke buien en onweer, maar na een paar uur klaart het toch weer wat op. Dat is het moment om een camping te zoeken om eens even lekker neer te strijken. Inmiddels moet er alweer nodig een was gedraaid worden en we willen graag bbq-en. Vanwege de droogte is in heel Zweden bbq-en en open vuur deze zomer helaas heel streng verboden. Er zijn al grote bosbranden in het hele land geweest. Op de valreep hebben wij nog ergens een elektrische grill op de kop getikt, zodat we in elk geval iets kunnen doen dat op bbq-en lijkt. Maar daar hebben we wel meer stroom voor nodig dan onze huishoudaccu kan leveren, dus helaas kan het alleen op een camping.

We stoten onze neus in Asa, maar vinden vervolgens een heel leuk plekje op camping Vallersvik in Frillesas, daar niet ver vandaan. Deze camping staat niet op campercontact, we lopen er eigenlijk bij toeval tegenaan. We staan achterop de camping, maar aangezien het geen hele grote camping is, staan we vlakbij de zee. Er is een zandstrand en van die mooie platte rotsen, waar het hier aan de kust van wemelt. Het water is ondiep en warm en er ligt ver weg een vlot om vanaf te springen. De mannen gaan gelijk te water, terwijl ik wacht tot de wasmachine zijn werk heeft gedaan. Als alles weer vrolijk aan de lijn hangt te wapperen, mag ik ook een duik nemen. Het waait behoorlijk, waardoor er aardige golfslag is, maar dat is juist leuk. De kinderen kunnen er niet genoeg van krijgen. 

Zo in het begin van de vakantie zijn onze reiskriebels altijd het grootst, dus hoe leuk het hier ook is, de volgende ochtend willen we toch weer verder.

We rijden in een uurtje door naar Göteborg. De kinderen willen uiteraard gelijk naar het pretpark Liseberg, dat vlak naast de snelweg ligt, maar de prijzen zijn ons echt te hoog. Hoewel de achtbanen er wel héél spectaculair uit zien!

We rijden de stad in en vinden een parkeerplaats aan de rand van het centrum, tegenover de bekende Feskekörke. 

De Viskerk is geen kerk, zoals de naam doet vermoeden, maar een soort mooie grote markthal voor vis. We nemen er natuurlijk even een kijkje en het ziet er allemaal prachtig uit. 

Van hieruit wandelen we door de binnenstad, dwars door de winkelstraten naar de andere kant van het centrum. Wij houden altijd van stadsparken, waarschijnlijk omdat we eigenlijk niet zulke citytrippers zijn. In Göteborg is een van de grootste parken de Trädgardsföreningen. Het ligt tegenover het Centraal Station en er worden onder andere palmbomen gekweekt in enorme kassen. We halen een broodje kebab voor iedereen en picknicken samen met tientallen anderen op de grote gazons. Daarna wandelen we het mooie park door. De kassen zijn indrukwekkend groot en er staan allerlei soorten palmbomen. Ook buiten staat alles in bloei en ondanks de droogte is alles hier toch nog mooi groen. 

Er is ook nog een erg leuke speeltuin. Via de andere kant van het park lopen we het centrum weer in richting het grote plein de Gustav Adolfstorg. Onderweg komen we tot grote vreugde van de jongens langs een heuse Tesla-dealer en omdat ze ons hier toch niet kennen, stappen we er gewoon even binnen. De jongens kijken hun ogen uit bij de welgeteld 2 auto's die hier staan opgesteld en Jonathan geniet van het minimodelletje bij de ingang. Dit is dus het officiële hoogtepunt van een bezoek aan Göteborg met 3 jongens...

Op het Gustav Adolfstorg staan bijna alle gebouwen helaas in de steigers ingepakt in netten en doeken vanwege restauratiewerkzaamheden. Hier is dus niet veel te zien en we hebben niet zoveel zin om een van de musea in te gaan. Eigenlijk hebben we de stad langzamerhand wel weer gezien. Via via wandelen we terug richting de camper. Onderweg nog even een pauze in een speeltuintje en boodschappen bij de ICA tegenover de Viskerk. En dan gauw de stad weer uit. 

We willen graag nog een nachtje aan zee staan en rijden het eiland Tjorn op. Hier vinden we geen plekje en dan rijden we nog door naar het volgende eiland Orust. Deze eilanden zijn met hele hoge steile bruggen aan het vasteland en elkaar verbonden. Er staan op Campercontact eigenlijk geen camperplaatsen hier en in een camping hebben we niet zoveel zin. Net als het erop lijkt dat we niets gaan vinden, rijden we langs een visserstrandje, waar je met de auto op lijkt te kunnen. De afrit is wel erg steil en kuilig, maar het lukt om er veilig op te komen en dan staan we ook wel echt op een droomplekje. Het doet ons hier een beetje denken aan Schotland. 

We zijn een beetje bang om weggestuurd te worden, maar er zijn niet echt huizen in de buurt en er kunnen nog makkelijk meerdere auto's bij ons parkeren. In de loop van de avond gebeurt dat ook. Mensen stoppen om te zwemmen, te vissen, hun kano's te water te laten of er weer uit te tillen. Daniel helpt er een handje bij, om een beetje goodwill te kweken. Maar bijna niemand blijkt hier echt vandaan te komen, dus het kan ze ook niet veel schelen of wij hier wel of niet mogen staan.

Daniel en de jongens vermaken zich urenlang met vissen en Thomas herontdekt het krabbenvangen. Ons natuurjongetje heeft de tijd van zijn leven en weet bijna niet te kiezen tussen de hengel en de krabbenvanger.

We slapen er heerlijk en de volgende ochtend propt Thomas zijn ontbijt naar binnen om toch maar vooral weer gauw verder te kunnen met zijn krabben. Hij vangt er uiteindelijk meerdere die we bewaren in een emmer. Als we weggaan, laten we ze vrij, met een hardloopwedstrijd richting het water.

Via de noordkant van Orust rijden we terug naar het vaste land. Iets verderop langs dezelfde weg blijkt nog wel een wat officiele camperplek te zijn, waar er nog meerdere overnacht hebben. Maar wij stonden mooier!

Het landschap is prachtig, bossen, heuvels, zee, rotsen, het wisselt elkaar in een duizelingwekkend tempo af. Zo rijd je tientallen meters boven het water en een minuut later zitten we weer op zeeniveau. Dit deel van Zweden staat goed bekend en dat is blijkbaar echt niet voor niets.

Vanaf hier trekken we toch het binnenland in. We willen meren en bossen!

Onderweg komen we min of meer langs Trollhättan, aangezien we toch niet precies weten welke kant we op willen. Ik kom erachter dat hier iets met watervallen te zien moet zijn, om 3 uur 's middags. Komt dat even mooi uit. We volgen de borden, parkeren de camper en wandelen richting een brug. Hier is onder anderen een soort rots te zien waar namen van allerlei Zweedse koningen ed. in gekerfd staan. Maar de echte bezienswaardigheid zijn de sluizen. Naast het Götakanaal ligt een soort stuwmeer en in de zomer gaan 1x per dag de sluizen open, wat voor een spetterende show zorgt. We moeten er wel even op wachten, maar het is zeker de moeite waard. 

Het gaat eigenlijk best langzaam als je staat te kijken, maar het is een donderend geraas, zo'n enorme watermassa die uiteindelijk uit 3 sluizen samenkomt en doorstroomt naar het dal. Na een tijdje gaan de sluizen weer dicht en dan loopt de kloof weer langzaamaan leeg in het meer eronder.
Via de zogenaamde Laval-promenade lopen we hoog door het bos boven de kloof terug naar de camper. Een leuke wandeling van een half uurtje. Eenmaal weer bij de sluizen is bijna niet te zien dat er net zoveel water uit het stuwmeer is verdwenen. Het waterpeil is misschien 20 cm gezakt.

We besluiten om naar camping Ragnerudsjön in Högsäter te rijden. Dat is nog een uurtje hier vandaan. Onderweg boek ik de camping online, omdat er nog maar een paar plekjes blijken te zijn en we willen niet voor niets zo ver omrijden.
We nemen een grindweg door het bos, langs een natuurreservaat. Het is spannend, soms steil en bochtig, maar wel te doen en het landschap is prachtig. Dit is Zweden zoals we het kennen.

De camping ligt aan de rand van het natuurreservaat en de weg loopt er eigenlijk dwars doorheen. Het is geen drukke weg gelukkig. Onze plek grenst er wel direct aan, maar we hebben daar niet al te veel last van. We hebben zelfs meerzicht vanaf onze plek, omdat het een beetje een terrassencamping is.
Het is een mooie camping, keurig sanitair, goede campingkeuken met zelfs een gratis vaatwasser, tot grote vreugde van onze twee vaatwassertjes. Er is een grote speeltuin, maar die ligt wel een eindje buiten de camping, dus kleine kinderen kunnen er niet zelf naar toe.
De camping ligt aan een groot meer, en heeft een zandstrand en een zwemsteiger.

We blijven hier 2 nachten, om eens een dagje lekker te kunnen relaxen. Daniel pompt de boot op, die we  meegenomen hebben en we brengen de dag grotendeels varend, vissend en zwemmend door. De boot is eigenlijk net iets te klein voor ons vijven, maar aangezien er toch altijd wel 1 of 2 kinderen op plankjes aan een touw achter de boot hangen, geeft dat niets. Jonathan heeft de grootste lol als Daniel even alleen met hem op het water gaat en vol gas geeft. Hij hangt op zijn plankje achter de boot en stuitert als lichtgewichtje over de golven van links naar recht. Zonder zwemvest, want mét lukte het niet. Gelukkig zijn het alle drie waterratjes.

We varen bijna het hele meer rond en vinden zelfs sporen van bevers. Dat is echt heel leuk!

Ons nomadenbloed staat ons niet toe om langer op deze leuke plek te blijven, dus op zondag trekken we door naar de grote meren. We willen de jongens graag deze enorme zoetwaterplassen laten zien, dus we zoeken een plekje aan het grootste meer, Vänern. 

Eerst gaan we even van het uitzicht genieten op de berg Kinnekulle, die ca 300 meter hoog is en daarmee veruit het hoogste punt in de wijde omtrek. Hiervandaan kun je ontzettend ver uitkijken, zeker met dit heldere weer. We zien zelfs de heuvels van het natuurgebied bij de vorige camping, hier 70 km hemelsbreed vandaan! 

Onderaan de heuvel ligt het dorpje Rabäck. Daar is een gratis camperplek bij een steenhouwerij. Deze is op zondag gesloten, maar je mag er wel overnachten. De locatie is erg mooi, zo pal aan het meer, bij een haventje, met picknickbanken. Het waait hier wel enorm hard. Er staat veel golfslag en de oevers zijn er rotsachtig, zodat zwemmen te gevaarlijk is. In de haven kunnen de mannen wel heerlijk vissen en rondstruinen langs de oever is ook altijd leuk. Ze vinden zelfs nog fossielen. 

 Je kijkt hier eindeloos ver uit. Aan de ene kant kun je nog een deel van het schiereiland aan de overkant zien. Maar naar het noorden is het zicht onbegrensd, alleen maar water, water en nog meer water. Dit meer is zo enorm groot, ongeveer 5x zo groot als het IJsselmeer!

Door de wind is het wel wat frisjes, dus 's avonds zitten we binnen. Buiten eten gaat nog net, maar daarna wordt het echt te koud. 

De volgende ochtend zijn we de wind wel zat, dus we vertrekken richting het volgende grote meer, Vättern (op de een of andere manier halen wij de namen altijd door elkaar). Dit meer is een stuk kleiner, maar nog altijd ruim 1,5 x zo groot als het IJsselmeer. 

Onderweg zien we een leuke camperplek aan het meer waar je een bizonsafari kunt doen. Voor onze Thomas, dol op alles met hoorns en geweien, is dat wel een erg leuk idee. Helaas is de safari net niet op maandag. We rijden dus door en vinden een gratis camperplek in een bos aan een wit zandstrand, in Baskarpsbadet, tussen Hjo en Habo. Het is een ontzettend idyllisch plekje. Blauw water, wit zand, pijnbomen, het lijkt wel of we ergens aan de Mediterranée zitten! 

Een duik in het meer rekent snel af met deze illusie. Het water is ijs- en ijskoud! Niet overdreven, je voeten worden bijna gevoelloos als je er langer dan een halve minuut in staat. Reden genoeg voor een challenge, iets waar onze jongens dol op zijn. Met de belofte van een keer snoepscheppen in de supermarkt (dat kan hier overal en mag van ons nooit) nemen ze één voor één een duik in het ijswater. Heel dapper en we doen het ze wijselijk niet na.

Leuke bijkomstigheid van deze plek is dat er een gezin staat met twee kinderen van hun leeftijd uit, jawel, Apeldoorn. Dat schept gelijk een band en de rest van de dag vermaakt het stel zich prima met elkaar. Wij hangen de hangmat op die we vlak voor vertrek uitgerekend bij Ikea hebben gekocht, en ik vermaak me daarna prima met een ereader, een glas wijn en een zonnebril bij de hand. Heerlijk zo'n vakantie...

Het enige kleine minpuntje aan deze plek is de enorme hoeveelheid minivliegjes en wespen. De vliegjes zitten overal, vooral op witte oppervlakken (zoals onze campingtafel natuurlijk), valt ons op. De wespen duiken vooral op als er ergens iets te eten of te drinken te halen valt. Dat maakt het eten hier wel tot een avontuur, dat daardoor vrij snel afgewerkt wordt. 

Ondanks het paradijselijke van dit plekje gaan we na de koffie toch maar weer verder. Vannacht heeft het geregend, maar alle regen is alweer verdwenen en de zon schijnt ook alweer. 

We hoeven niet ver. 10 km verderop ligt Habo, waar we boodschappen doen en de jongens hun beloning voor hun frisse duik krijgen  in de vorm van een zakje snoepscheppen.

Nog eens 5 km verderop ligt onze eindbestemming alweer: Habo Camping. Deze camping heeft Nederlandse eigenaren en dat is te merken. De camping is verdeeld in veldjes, met in het middels speeltuintjes. Heel erg SVR en heel erg leuk. Wij staan pal tegenover een grote trampoline, tot plezier van de jongens. Er zijn hier ook massa's Nederlandse kinderen, dus ze hebben het prima naar hun zin. De camping ligt op loopafstand van het Vättern meer. 

Het is een warme dag vandaag. Ik doe een peperdure was voor maar liefst 60 SEK/€ 6, terwijl de mannen vast naar het strand lopen. Dat ligt hier ca 200 m heuvelafwaarts vandaan. Er is mooi helder blauw water, maar het is bijna net zo koud als gisteren. Lekker zwemmen zit er dus weer niet in. Volgens een andere gast is dat echt toevallig, want eerder deze week was het hier prima zwemmen. Blijkbaar staat er nu een hele koude stroming net deze kant op of zo. 

We eten op tijd en kunnen eindelijk weer eens goed douchen. En dan hebben we een hele leuke verrassing voor de jongens: we gaan op elandensafari! Dat wordt georganiseerd door de camping.

Eerst gaan we met een man of 50 in een bus naar een boerderij bij Habo. Daar stappen we over in een kar achter een tractor. De boer rijdt ons het bos in. We zien wat hazen, reeën en een roofvogel. Maar verder nog niets.

Het duurt heel lang, maar uiteindelijk worden we beloond voor ons geduld. Op een open plek in het bos loopt een eland kalmpjes voor ons weg. Verderop staan ook nog wat reeën. Prachtig!

De rit gaat nog een tijdje door, totdat het allang te donker is om nog iets te zien. Uiteindelijk zijn we pas om half 11 terug op de camping.

We zien nog wat kraanvogels en nog meer hazen en reeën. De kinderen zijn het dan allang zat, dat gehobbel in die traktor. Ze zijn kapot, maar Thomas is heel blij met het wild dat we gezien hebben. 

Woensdagochtend slaapt het hele spul lang uit. Het is prachtig en vooral weer heel erg warm weer. We hebben wel wat schaduw van de luifel, maar het is echt heet. De kinderen springen desondanks nog een uur op de trampoline met hun nieuwe vriendjes, terwijl wij een extra kopje koffie drinken. Even twijfelen we of we nog een nachtje zullen blijven, maar het meer is zo'n eind lopen (ahum) en het water is zo koud. En we moeten toch weer boodschappen doen, want er is van alles op.

Aan het eind van de ochtend vertrekken we dan toch maar. We rijden grotendeels een mooie en hele rustige route over wegnr. 30. Door bossen, velden en soms kilometers geen tegenliggers. 

In Lammhult stoppen we voor een Loppis, iets wat Daniël al dagenlang wil doen. Een loppis is een soort kringloopwinkel en soms alleen maar een schuurtje of kraampje met oude zooi die je kunt kopen. Niks voor mij dus, maar des te meer voor hem. Hij koopt er twee geweien en we tikken voor een collega een mooie fles op de kop, die zij verzamelt. 

Na de dagelijkse boodschappen komen we aan op Naturcamping Ekna aan het Helgasjön. Dit is voor ons het absoluut mooiste plekje van de vakantie. De camping ligt langgerekt langs de oevers van het meer. Her en der zijn wat plekjes aan het water, ver uit elkaar, heel veel privacy en rust. Elke plek heeft een eigen vuurplek/bbq die je nu helaas niet mag gebruiken. Er is een klein strandje, twee leenroeiboten, een trampoline en een paar dixies als toilet. Er is geen receptie, je stageld laat je achter in een envelop en er is heel primitief een soort afvoer voor vuil water bij de ingang. 

We vinden een mooi vrij plekje aan het water en dan begint het grote genieten. Dit is Zweden op z'n allerbest. De jongens varen, vissen, roeien, zwemmen en vermaken zich opperbest. Mijn hangmatje hangt al snel weer tussen twee bomen en ik krijg het voor elkaar om er zelfs in in slaap te vallen.

's Avonds gaan Daniel en Thomas samen op wildjacht in het bos. Jonathan is doodmoe en David voelt zich niet zo lekker, dus ik kan helaas niet mee. Gelukkig blijven we hier weer 2 nachtjes. 

's Nachts barst een enorme storm en onweersbui los. We hebben van alles openstaan en dus een heleboel nattigheid midden in de nacht. De camper staat echt te schudden en lijkt soms wel bijna om te gaan van de kracht van de wind. Gelukkig is het de volgende ochtend al snel weer zonnig en warm.

De tweede dag brengen we weer al varend en vissend door. Het Helgasjön is erg groot en we varen het een stukje op richting een paar eilandjes. Hier staan zelfs vakantiehuisjes op. Waarschijnlijk zijn het prive-eilandjes. Dat moet gaaf zijn!

's Avonds wandelen we met elkaar de Älgveg.... een echte aanrader, waarbij je gegarandeerd een eland te zien krijgt..... ;)

We zien ook nog wat herten, een muis en een eekhoorn onderweg. In het bos ligt een hele rij enorme bomen op zijn kant. Volgens Daniel en Thomas was dat gisteren nog niet zo. Blijkbaar heeft er dus een soort van windhoos plaatsgevonden die gewoon tientallen bomen heeft ontworteld. Wat een geluk dat onze camper wel is blijven staan!

De volgende ochtend zien we bij het vertrek dat er verderop langs de weg ook nog diverse bomen omgevallen zijn. Ook over de weg heen, maar die zijn al in stukken gezaagd en liggen er nu naast. De wind heeft hier wel erg huisgehouden.

We rijden door richting Kalmar, dwars door het zogenaamde Glasriket. Hier zijn veel glasblazerijen. Het schijnt wel mooi te zijn om er een kijkje te nemen, maar Daniel heeft er niet zoveel zin in. We hebben inderdaad al wel vaker glasblazers aan het werk gezien en hoewel het erg leuk is om naar te kijken is een glasmuseum voor de kinderen waarschijnlijk niet heel spannend.

Iets ten noorden van Kalmar strijken we neer op camping Rafhagsudden. Deze camping ligt aan de Kalmarsund, de zee tussen Kalmar en het eiland Öland. Je kunt de brug naar het eiland zien vanaf de camping.

Hoewel het eigenlijk best een mooie camping is, met hele goede voorzieningen, vriendelijk personeel en een mooi strandje vinden wij het toch maar niets. We zijn waarschijnlijk na 2 dagen natuurcamping al een beetje verpest en dit is ons echt te druk en te vol en te dicht op elkaar. We maken wel goed gebruik van de voorzieningen door te douchen, een was te draaien na een nachtelijk ongelukje en de jongens profiteren van de gratis Wifi bij het toilethuis. Die zien we de hele avond niet terug.

We vertrekken de volgende ochtend graag weer en brengen een bezoekje aan Kalmar. Net als we wegrijden barst er een enorme bui over ons los, die de ruitenwissers nauwelijks kunnen bijhouden, maar een kwartiertje later in Kalmar is het alweer droog en zonnig. 

Kalmar vinden we tot nu toe de leukste Zweedse stad die we gezien hebben, behalve Stockholm dat we al eerder bezochten. Het is niet zo groot, lekker overzichtelijk, gezellig, vriendelijk. Er is een mooi kasteel, dat we niet van binnen bekijken. 

We vallen met onze neus in de boter want er is dit weekend een stadsfestival. Overal sportdemonstraties, muziek, theater, kraampjes en een kermis. We lunchen met van alles van straatstalletjes, worstjes, churros, een stukje brood.... En Jonathan treedt ongevraagd op in de show van een goochelaar/clown. Wij zien er blijkbaar erg Zweeds uit, want ik word zelf regelmatig in het Zweeds aangesproken door mensen die me wat willen verkopen of bekeren en Jonathan wordt uit het publiek gepikt om mee te spelen in de show. Hij hoeft gelukkig niet veel te doen, want hij snapt er geen hout van, maar krijgt wel applaus achteraf.

Kalmar is niet zo groot, dus we hebben het na een paar uurtjes ook wel weer gezien. Dan rijden we door naar Öland. Dit eiland stond al lang op mijn verlanglijstje en we zijn er nu zo dichtbij dat we er niet zomaar langs kunnen rijden, vind ik.

Het eiland is met een 6 km lange brug verbonden met het vaste land. Een klein stuk van de brug is heel hoog, voor de scheepvaart, de rest ligt bijna op zeeniveau. We steken het eiland direct over, het is weliswaar erg lang, maar nog geen 15 km breed. Aan de andere kant vinden we een camperplek, direct aan een strandje. De officiele plek is in de haven, maar die is vol en dit is blijkbaar een soort overloopveld. Wij vinden het wel prima en staan hier mooi. Het waait hier wel weer erg hard en als we even op het strand gewandeld hebben, komt er alweer een hele dreigende lucht aan. Dat wordt niet buiten eten vanavond! Binnen bakken we knus pizza's in de gasoven, terwijl buiten regen, wind en onweer de camper belagen. 

Na het eten wordt het toch weer zonnig. Niets zo veranderlijk als het Zweedse weer. De jongens gaan wat rondstruinen en ik maak met David een wandelingetje naar de haven. Onderweg komen we langs een monument voor de slachtoffers van een torpedo-aanval in WO2 hier voor de kust. Bij de haven ligt de betreffende torpedo zelf tentoongesteld.

Even later komt er een nog zwartere lucht aan, maar deze keer blijft alles droog. Wij koesteren ons in de laatste zonnestralen, terwijl het verderop boven zee bliksemt en rommelt.

Bij het opstaan is het slechte weer verdwenen. Deze zee ligt in het oosten en de nog laagstaande ochtendzon schijnt oogverblindend op de kabbelende golfjes. Het waait nog wel loeihard uit het westen. Vlak voor de camper kunnen we redelijk rustig in de luwte zitten van ons eigen witte blik.

We rijden een stuk noordwaarts, richting de hoofdstad van het eiland, Borgholm. Wij houden van eilanden en dit is een hele mooie. Beetje ruig, leeg, bossen, velden, veel landbouw. Er staan ook ca 400 houten windmolens op het eiland, soms ook een paar op een rij, soms apart. En overal van die typisch gele en rode Zweedse huisjes.

Het is zondag, dus in Borgholm is het rustig. Ik had eigenlijk veel meer drukte en toerisme verwacht hier, maar het hele eiland is stil, leeg en slaperig. Er is 1 hoofdstraat in het stadje met wat winkels en restaurantjes. Aan het eind ligt de jachthaven. We eten een ijsje op een terrasje en Daniel koopt nieuwe slippers en dan hebben we de hele hoofdstraat alweer gezien. 

We rijden door naar het dorpje Karehamn aan de oostkust. De wind stormt nog steeds uit het westen en we hopen dat het daar iets rustiger is. Helaas, aan die kant is het net zo erg. 

De camperplaats in Karehamn is wel erg mooi. Je kunt in de haven staan met stroom, maar daar sta je nu echt vol in de wind, of op een grasveld zonder stroom. Wel je wielen precies goed neerzetten, volgens de gedetailleerde instructies!

De middag brengen we door met lezen, vissen, krabben vangen, een beetje rondwandelen. Je loopt hier zo naar een prachtig wit zandstrand met steiger en zwemvlot. Als het niet zo hard zou waaien, zou het hier perfect zijn. 

Er zit een leuk restaurantje bij de haven, maar dat is nogal aan de prijs. We koken dus maar weer zelf en we eten binnen, want anders waait het zo van je bord af.

Na het eten komt er iemand voor de betaling. De plek kost SEK 150+ SEK 5 voor het douchen pp. Het sanitair ziet er piekfijn uit en opent met een code. 

's Avonds zien we een prachtige zonsondergang in het westen. Waarschijnlijk heb je daar vanaf de andere kant van het eiland erg mooi zicht op.

Maandagochtend is het opnieuw prachtig weer en tot onze vreugde is de wind gaan liggen. Nu is deze locatie echt heerlijk. Het is maar 20 graden of zo, maar het voelt gelijk veel warmer. 

We blijven dan ook maar plakken. Uitgebreid buiten ontbijten, kopje koffie, nog een kopje koffie, even douchen, strandwandelingetje, potje voetbal en dan is het lunchtijd en zitten we hier nog steeds te genieten van de rust, de zon en het uitzicht.

Om 2 uur trekt het weer wat dicht en dan breken we toch maar op. We willen woensdag naar Kopenhagen, dus dan hebben we nog wel wat kilometers te maken. Eerst een uurtje om Öland weer af te komen en dan de E22 zuidwaarts richting Malmö.

Het rijdt vlot door, ook als het gaat regenen. In Karlskrona doen we boodschappen en pikken we een hamburgertje bij de Burger King mee.

Daarna rijden we nog een stukje door. We willen eigenlijk een nachtje vrij staan, en rijden op een meertje aan iets voorbij Ronneby in het binnenland. Op de kaart staat hier een zwemplaats aangegeven en vaak kun je daar dan ook wel parkeren en overnachten.

Er staat al een Nederlands camperbusje, maar we passen er nog wel bij. Het is een leuk plekje, met een strandje, steiger, vuurplaats en Dixie. Het miezert, maar de kinderen nemen toch snel nog een duik. Daarna gaan ze nog even vissen.

Om half 8 gaan we nog 'even' met de camper op stap in een poging nog wat wild te spotten. Dat lukt op zich goed. We zien hazen, reeën, kraanvogels, maar het duurt wel erg lang allemaal. We rijden over kleine onverharde grindweggetjes, dwars door de bossen. Heel spannend, maar het schiet niet erg op en we krijgen nog bijna een hert onder de auto. Pas om half 10 in het pikdonker zijn we terug. Dan is het ook wel bedtijd voor 3 hele moeie jongens. 

De volgende dag begint bewolkt, maar het is niet koud. En ach, we moeten toch ver rijden vandaag. Ondanks dat wordt het een leuke dag.

Het begint al met een stop, iets verderop bij Mörrum, waar een zalmrivier is. Het is een mooie plek, een woeste rivier met bruggen en watervalletjes. Er is ook een tentoonstelling over het leven van de zalm en een zalmtrap die helaas niet in werking is vandaag.

Een stuk verderop bij Kivik stoppen we om te lunchen. Dit gebied staat bekend om zijn appelteelt en ciderproductie en we kopen natuurlijk een zak appels bij een kraampje langs de weg. Ze smaken heerlijk, veel lekkerder dan die uit de supermarkt.

We brengen ook een bezoekje aan een duizenden jaren oude grafheuvel uit de bronstijd. Je kunt er deels ook in en in de grafkamer liggen 8 mysterieuze stenen met incripties. 

 Een kort ritje verder ligt het kleurrijke dorpje Simrishamn. Het is niet groot, maar wel erg gezellig en we wandelen er lekker een uurtje doorheen.

De volgende stop is in Kaseberga, iets verderop langs de kust. Hier zijn wij al eerder geweest. Op een klif ligt hier een grote formatie van staande stenen. Het is een hele mooie en mystieke plek. Boven de kliffen scheren paragliders heen en weer.

Inmiddels is het al 6 uur, dus wel tijd om een plekje voor de nacht te zoeken. Je kunt hier overnachten, op de parkeerplaats onderaan de kliffen in het dorpje. Maar wij willen liever aan zee staan en de jongens moeten ook nodig eens een keer douchen. 

We zoeken eerst de camperplek in Ystad bij de Marina, maar die ziet er niet erg aantrekkelijk en wel erg vol uit. Dat vinden we maar niets. Na nog een aardige rit over wegnr. 9 langs de kust, waarbij we overigens nog wel een paar mooie wildkampeerplekjes zien, strijken we neer op camping Bingsmarken. Een vrij grote camping, met veel vaste plaatsen, waarvan de bewoners niet aanwezig zijn. Het is allemaal een beetje oud, maar de douches zijn heerlijk. De camping ligt ook wel mooi, aan een strand, met zwemsteiger. Wel weer veel zeewier hier, net als op de meeste andere plekken hier aan de kust. 

We eten vanavond heel Zweeds: pytt i panna, met Zweedse gehakballetjes en 'grönsaker', ofwel gemengde groenten. Vooral de pytt i panna valt in de smaak. Toch maar eens kijken of je dat thuis ook kunt krijgen en anders is zelf maken ook nog een optie.

Na ons laatste nachtje in Zweden nemen we afscheid in stijl, met een ontbijtbuffet bij.... jawel.... Ikea in Malmö! Zelfs onze Nederlandse familypas is hier geldig, dus we profiteren ook nog eens van korting. Een beetje van onze laatste kronen geven we uit aan kaneelbroodjes en snoepscheppen voor onderweg. In Zweden heb je maar heel weinig contant geld nodig. Je kunt vrijwel overal pinnen. Ik heb in 2 weken 2x SEK 1000 gepind en daar is nog heel wat van over aan het eind, voor de volgende keer.

Vervolgens verlaten we het land over de brug waar we 2 fantastische weken en 1 dag eerder onderdoor voeren. Bij de brug hebben we een klein gelukje. De computer slaat ons aan als auto en het lukt niet om dat aan te passen, dus we hoeven veel minder te betalen, dan normaal. 

Aan de overkant willen we Kopenhagen bezoeken. Dat valt nog niet mee. Het is bepaald geen Göteborg hier. Het is erg moeilijk om een parkeerplekje te vinden en waarschijnlijk rijden we ook nog eens totaal illegaal een soort milieuzone in. 

Ver buiten het centrum vinden we uiteindelijk een parkeerplek en dan gaan we een rondje Kopenhagen wandelen. Eerst naar de kleine zeemeermin. Die schijnt niets voor te stellen (klopt, piepklein beeldje in het water), maar alleen al voor het schouwspel van al die toeristen die selfies met haar maken is het de moeite waard ;)

Via de kade lopen we naar de stad. Onderweg zien we nog een echte camperplek bij de jachthaven. Krap, maar zo te zien wel een superlocatie bij het centrum en aan het water.

We komen langs de Marmorkirke, een kerk van marmer en goud, met een prachtige koepel. Het is een van de meest bijzondere en mooiste kerken die wij ooit gezien hebben.  Wat een pracht en praal...

Daar vlakbij ligt Amalienborg, een groot paleis waar we toevallig net het wisselen van de wacht meemaken. Net als in Engeland paraderen de soldaten met van die hoge zwarte hoofddeksels rond over het plein om her en der een soldaatje te droppen of op te pikken. 

We lunchen met twee pizza's van een afhaalkraampje in de jachthaven, lekker aan de waterkant in de zon. Daarna wandelen we naar Nyhavn, de bekende kades met gekleurde huisjes. 

We zijn nogal moe inmiddels van het lopen en besluiten om een rondvaart te doen.  De prijsverschillen zijn enorm, maar wij vinden een relatief goedkope van Netto Badene van 1 uur. In totaal betalen we ca € 22, dus dat valt enorm mee. 

We rusten lekker uit en zien Kopenhagen eens van de andere kant. Leuk en met de audiobegeleiding ook nog leerzaam. 

Kopenhagen is een prachtige stad. Vele mooie oude gebouwen, kleurrijk, versierd, overal waterwegen. Er is wel heel veel verkeer in de stad en je kunt er soms over de hoofden lopen, zo druk is het. We zijn dat niet meer zo gewend na 2 weken Zweden.

Het doet ons hier en daar wel wat aan Amsterdam denken en dat klopt, aangezien een deel van de stad is gebouwd naar Amsterdams model, omdat de toenmalige koning dat een mooie stad vond.

Via een paar winkelstraten en parken lopen we terug naar de auto. We zijn allemaal kapot, maar dat is ook geen wonder. We hebben in totaal inclusief de Ikea ca 13 km gelopen vandaag!

In de avondspits zijn we nog een uur bezig om de stad weer uit te komen en dan rijden we nog een uur zuidwaarts. Uiteindelijk belanden we op een kleine camping aan zee in Stubbekobing, met 2 enorme pizza's die we onderweg hebben opgehaald in het dorpje.

Na het eten hebben de kinderen zelfs weer energie om te voetballen en het strandje te bekijken. Pffff... waar halen ze dat toch vandaan!

We blijven lekker 2 nachtjes hier in Stubbekobing. De camping is heerlijk rustig, en het is prachtig weer om een dagje te relaxen aan het strand. We draaien een was (dat is hier gratis, maar dat mag ook wel ook, want verder is het de duurste camping van deze vakantie), baden pootje en wandelen nog even naar het dorpje om boodschappen te doen. Heerlijk om na een dag met zoveel indrukken als in Kopenhagen even tot rust te komen.

Op vrijdag moeten we er dan echt aan geloven. Vanaf de camping is het nog geen uur rijden tot de ferry in Rodby. We kunnen zelfs een boot eerder mee dan we gereserveerd hadden, hoewel die overtocht tijdens het boeken niet meer beschikbaar was. Het is dan ook propvol aan boord, maar de overtocht duurt gelukkig maar 3 kwartier. Net lang genoeg om een rondje over de boot en door het overvolle winkeltje te maken en een peperdure kop koffie te drinken.

Vanaf de ferry in Puttgarden rijdt het redelijk door, tot we bij Hamburg komen. Wegwerkzaamheden en een ongeluk bezorgen ons een kilometerslange file. We besluiten de snelweg af te gaan en rijden dwars door Hamburg naar een winkelcentrum. Even boodschappen doen en shoppen, want we hadden de kinderen nog een Hotwheels-autootje beloofd. Uiteindelijk belanden we in een winkelcentrum dat ons nogal aan Zuidplein in Rotterdam doet denken waar we ons niet zo prettig voelen en waar we het ook niet zo fijn vinden om de camper er op straat te laten staan.

De expeditie duurt dan ook niet zo lang. Gelukkig rijden we via een andere weg de stad weer uit en is de file dan ook alweer aan het oplossen. Bij Bremen rijden we nog een keer secundair. Pas veel later bedenken we dat beide steden waarschijnlijk een milieuzone hebben en wij beschikken niet over de vereiste groene sticker om er dan in te mogen komen. Jammer dan, niet aan gedacht.

Iets voorbij Bremen strijken we neer op het laatste beschikbare plekje op camperplek Wildeshausen. Wat een mooie plek is dit! We staan pal tegenover de speeltuin, met tafeltennistafel! Er is ook een zwembad en een binnenspeeltuin vlakbij, maar dat vertellen we maar niet aan de kinderen. En bij de naastgelegen Thermen hebben ze allerlei aanbiedingen speciaal voor de camperaars. Helaas zit een bezoekje aan het badhuis er voor ons niet in, met al dat grut bij ons.

Ontbijt in de speeltuin tegenover de camper

We wandelen het dorpje in en gaan lekker eten bij het Griekse restaurant Kavala. Het terras zit vol, maar binnen is nog plek zat. De porties zijn heerlijk en gróót! We kunnen het bij lange na niet op, maar gelukkig krijgen we de restjes keurig mee naar huis in kartonnen bakjes. Lekker voor morgen, want we kunnen er bijna nog een keer van eten met z'n allen.

Zaterdag is het onze trouwdag. Wel mooi hoor, op 18-8-18 zijn we 18 jaar getrouwd! 

Dat moet natuurlijk gevierd worden. Als verrassing voor de kinderen gaan we naar het Thüle Tier- und Freizeitpark in Friesoythe. Dat is niet ver hier vandaan en het is een goede keuze voor een leuk dagje uit.

Het is een combinatie van een erg mooi aangelegd dierenpark met een kleinschalig pretpark. We beginnen met een rondje dierentuin. Het is niet eens zo enorm groot, maar ze hebben er wel heel veel soorten dieren. Van allerlei vogels, tot geiten, leeuwen, tijgers, apen, noem maar op. Terwijl we bij de bavianen aan het kijken zijn, weet er zelfs eentje te ontsnappen. Heel spannend, hij rent vlak langs ons heen en dan is het toch wel echt een wild diertje. Het personeel van de dierentuin is niet erg onder de indruk, blijkbaar gebeurt het bijna dagelijks dat er een aap ontsnapt.

Het pretpark is ook een succes, er zijn best leuke attracties, ook voor de grotere jongens. Voor de lange rodelbaan staat de hele dag een lange rij, maar verder ben je overal heel snel aan de beurt. Er zijn meerdere hele grote glijbanen, waar je soms met banden of bootjes vanaf kunt, een schommelschip, een kleine achtbaan, en nog veel meer ronddraaiend en rondzwaaiend materieel.

We hebben het al vaker gemerkt: vooral in Duitsland zijn dit soort parken heel goed geregeld en ook nog eens heel goed betaalbaar, want de entree is € 17 pp, wat wij voor zo'n park als dit niet duur vinden. Parkeren is gratis.

We blijven helemaal tot sluitingstijd en dan moeten we toch echt nog een eindje rijden. We willen eigenlijk overnachten in de buurt van Haren, omdat we zondagochtend in Klazienaveen willen zijn.

Het valt nog tegen hoe ver het rijden is. We hebben een camperplek op het oog, die vlak aan de grens ligt: Camp Fehndorf. Volgens de recensies zou het een erg mooie nieuwe plek moeten zijn. Dat is het inderdaad ook. Alles was nog wel erg in aanleg, met name op de camping. Wij stonden naast en keken uit op een groot bouwterrein. Als het klaar is wordt het wel mooi, en er is ook een lekker zwemmeertje bij.

Helaas was de camperplek vol en konden we alleen nog op de camping terecht. Daar betaal je meer dan 3x zoveel voor. Weliswaar met privesanitair, maar voor ons is dat helemaal niet handig. Sta je daar met 3 kinderen die tegelijk moeten plassen..... En een boiler die voor 1 iemand warm water geeft om te douchen en vervolgens een half uur bezig is voor de volgende kan douchen. 

Omdat we echt heel moe waren van de dag en het al 7 uur 's avonds was, zijn we toch maar gebleven, maar we gaan er nooit meer naar terug.

Zondag zit het er dan toch echt op. Na een ochtendstop in Klazienaveen zijn we in 1x door naar huis gereden, waar we in de loop van de middag aankomen. Helaas, aan elke vakantie komt een eind en ook deze is weer veel te snel voorbij gevlogen. Voor ons doen hebben we niet zo heel veel gereden, ongeveer 3300 km in 3 weken tijd. Hoewel we wel bijna elke dag verder trokken en de ritten soms wel weer iets te lang duurden volgens de kinderen, waren de dagafstanden niet zo vreselijk groot. In Zweden rijdt het gewoon niet zo erg hard door allemaal en dat was juist deze vakantie heerlijk. We (ik) hebben een hele drukke tijd achter de rug en ook nog voor de boeg en dan is Zweden het perfecte land om tot rust te komen. Het landschap is er een beetje saai, maar het water, de bossen en de algemene stilte en rust zijn er heerlijk. We voelen ons er ook echt thuis. Blijkbaar zien we er ook erg Zweeds uit, met onze blonde haren en blauwe ogen, want we werden regelmatig aangesproken door mensen die ons iets wilden vragen of die een verkiezingspraatje tegen ons wilden houden.  

Zweden met kinderen

Met kinderen is Zweden een erg leuk vakantieland, vooral als ze wel een beetje van natuur houden. Overal lekker zwemmen in natuurwater, of het nou de zee of een van de vele meren is. Het water is vaak heerlijk van temperatuur en lekker schoon. Je kunt ook overal varen, dus neem zeker een (opblaasbare) boot mee. 

Er zijn ook aardig wat attracties voor kinderen. Wij zijn verder niet echt naar pretparken geweest, maar we hebben er wel meerdere gezien onderweg, evenals diverse safariparken waar je elanden kunt bekijken. Om eerlijk te zijn vonden wij de toegangsprijzen meestal te hoog, zoals bijvoorbeeld voor Liseberg in Göteborg. 

Als je met de auto bent is het een aanrader om 's avonds rond zonsondergang een stukje te gaan toeren. Je zult zeker wild kunnen spotten, als je van de grote doorgaande wegen afgaat, zodat je langzaam kunt rijden. Wij hebben het met de camper maar 1x gedaan, omdat het nogal een gedoe is als je eigenlijk al gesetteld bent, maar het is wel erg leuk en spannend. Lopend kan natuurlijk ook.

De campings waar wij op stonden waren goed ingericht op kinderen. We zochten ze er ook wel een klein beetje op uit, maar wat ons betreft is een strandje eigenlijk al voldoende. Vaak is er ook wel een speeltuin(tje). We hebben niet veel georganiseerd vermaak in de vorm van animatieteams gezien, maar onze kinderen houden daar ook helemaal niet van, dus we hebben het ook niet bewust opgezocht.

Vaak zijn de douches op campings overigens wel betaaldouches met 5 kronenmunten. Geen ramp, maar handig om te weten, zodat je die muntjes uit je wisselgeld apart kunt houden.

Zweden in het algemeen

Scandinavië staat bekend als duur land en dat klopt ook wel een beetje. Campings zijn relatief goedkoop, de duurste camping in Zweden kostte ons ongeveer € 34 per nacht en dat was ook echt een luxe camping (in Kalmar). In Frankrijk of Italië zou je voor zo'n soort camping zomaar het dubbele betalen. En het uitzicht is overal gratis en onbetaalbaar.

Boodschappen zijn vergelijkbaar met de duurdere supermarkten in Nederland. Snoepscheppen in de supermarkt kan overal en dat is dan weer opvallend goedkoop, tot grote vreugde van onze jongens uiteraard.

Uit eten gaan is erg duur, met name door de drankjes. Dat hebben wij dan ook niet gedaan in Zweden (we haalden de schade wel in in Duitsland). Wel af en toe wat fastfood gehaald, zoals bijv. een broodje Kebab in Göteborg en een paar keer naar de Burger King. Omdat we ook al niet mochten bbq-en vanwege het algemene vuurverbod deze zomer, was het qua eten een beetje saai. Ik heb nog nooit zo vaak gewoon gekookt als dit jaar!

IJsjes en drankjes zijn ook behoorlijk aan de prijs. Normaal halen we nog wel eens regelmatig een kop koffie of een ijsje ergens, maar dat hebben we dit jaar ook vrijwel niet gedaan. 

Brandstof is ook vrij prijzig, met prijzen van rond € 1,55 per liter diesel. Gelukkig hebben we deze vakantie dan weer geen tolwegen hoeven nemen. Voor de overtochten loont het de moeite om een beetje rond te kijken. De combinatie brug/ferry via Denemarken heeft vaste prijzen. Er zijn nog veel meer bootovertochten mogelijk en de prijzen kunnen enorm verschillen.

En waar Zweden ook bekend staat om zijn muggen, vonden wij dat heel erg meevallen. Of het nou lag aan de hoge temperaturen van de laatste tijd, weten we niet, maar we zijn eigenlijk nauwelijks door muggen geprikt en we hebben ze ook niet veel gezien of gehoord. Er waren wel veel wespen en vliegen, maar ja, dat is overal zo in augustus, dus dat kun je Zweden toch echt niet aanrekenen.

De bergen hebben we wel een beetje gemist, dus volgend jaar wordt het waarschijnlijk toch wel weer een wat spannender gebied. Maar eerst nog maar eens lekker nagenieten van deze vakantie.