Doorgaan naar hoofdcontent

Camperreis Frankrijk 11 juli 2016

Met een paar dagen vertraging vanwege Jonathan gebroken pootje vertrekken we maandag 11 juli alsnog. Niet naar Zweden zoals gepland,want want onze boot is zondagavond al zonder ons vertrokken. Pas op maandagochtend krijgt Jonathan heus knalroze zwemgips en wij groen licht van de chirurg om te gaan. Onze nieuwe bestemming wordt Frankrijk. We gaan de westkust afzakken, iets dat al een paar jaar op onze verlanglijst staat.
We pikken de grote jongens op bij een vriendje waar ze mochten spelen terwijl wij naar het ziekenhuis waren en om half 4 zijn we echt op weg.
Best spannend in zo'n gehuurde grote camper. Op de banken zitten drie jongens te stuiteren maar Daniel rijdt alsof hij dit dagelijks doet.
Bij Antwerpen belanden we in de avondspits dus het schiet niet echt op. We krijgen trek en de de jongens zijn het ook wel weer zat dus we gaan een plekje zoeken. We belanden in Bellem bij Aalter,  tussen Gent en Brugge. Hier zijn drie camperplaatsen. De eerste ligt aan een drukke weg maar de tweede is prachtig. Aan een doodlopend weggetje langs een kanaal met genoeg plek om buiten te zitten. Het is ook nog eens mooi weer dus we zitten hier prima.
Helaas blijkt het dorp geen snackbar te bezitten, (ahum,  friture natuurlijk). Daniel pakt dus toch maar weer de camper om echte Vlaamse frieten te gaan scoren.
Die eten we heerlijk in de avondzon op aan de oever van het kanaal. Na een korte strijd om de beste slaapplek tussen de jongens vallen ze toch snel in slaap op deze eerste avond. En wij genieten nog lang na en maken plannen voor de komende dagen. Die komen er op neer dat we wel zullen zien wat we gaan doen en waar we uitkomen. Heerlijk, dat is pas echt vakantie!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Route des Grandes Alpes

  Op donderdag 5 augustus is het eerst tijd voor hard werk: huis helemaal schoon achterlaten i.v.m. logees in onze vakantie, laatste werk afronden, camper inpakken. Aan het eind van de middag zijn we klaar voor vertrek en is het zover: tijd voor ons rondje Route des Grandes Alpes in Frankrijk. We zijn bepaald geen Frankofielen, dus we hopen er maar het beste van. De keus is dit jaar op Frankrijk gevallen, omdat Duitsland op het moment van ons vertrek ontzettend moeilijk doet over coronatesten bij kinderen die geen coronapaspoort hebben. En dat geldt voor onze jongste. Het geluks-/pechvogeltje is de enige bij ons thuis die nog geen corona gehad heeft, en heeft in de tijd dat het in ons gezin heerste zoveel teststokjes in zijn neus gehad, dat hij vanaf toen categorisch weigert om zich ooit nog te laten testen. Een kind met ruggengraat dus! En omdat wij hem groot gelijk geven, moeten we onze vakantie daar een beetje omheen plooien. Geen coronatesten dus om ergens naar toe te mogen. Fran

Zomer in Zweden

Zoals altijd ondergaan onze reisplannen op het allerlaatste moment een radicale wijziging. In plaats van naar Polen, Slowakije en het Tatragebergte, de enige plek in Europa waar het deze zomer al steady wekenlang regent, vertrekken we op een bloedhete vrijdagmiddag richting Zweden. Al jaren willen we deze kant op, maar steeds werden we tegengehouden door slecht weer of gebroken benen. Nu grijpen we onze kans. Het is er mooi weer, het ligt op de route aangezien we onze kinderen in Drenthe moeten ophalen en we gaan ervoor! Na een warme rit pikken we de jongens op in Hollandscheveld en dan rijden we door naar camping  Wilsumer Berge , net over de grens in Duitsland. Het is een gigantisch park, waar iemand met een auto ons onze plek wijst. Eigenlijk houden we hier niet zo van, maar vooruit, voor een nachtje overleven we het vast wel. Na de afgelopen droge weken is het gras hier kurkdroog, de hemel diepblauw en tussen de bossen en heuvels lijkt het alsof we al heel ver weg zijn. De

Korte zomer, maar toch een mooi bergenrondje

 Dankzij een flinke intensieve periode van verbouwen en verhuizen is onze camper al maanden nauwelijks van stal gehaald. Gelukkig start hij zoals altijd bij de eerste tik als we hem eindelijk weer kunnen ophalen. En les 1 van onze nieuwe woning: nee, een camper onderaan een steile dijkafrit parkeren, volladen en dan weer willen vertrekken is géén goed plan. Gelukkig trekt de 22 jaar oude vertrouwde sterke dieselmotor uiteindelijk zichzelf de dijk toch wel op. We hadden ook niets anders van hem verwacht, zoals we hem kennen uit onze bergvakanties. We rijden vlot door naar Mönchengladbach, net over de grens in Duitsland. We vinden een plekje op  Camperplek Schloss Wickrath . Deze camperplek ligt weliswaar vlak naast de snelweg, maar daar hebben we niet al teveel overlast van. Hij ligt ook mooi aan een groot park. Dwars door dat park lopen we naar de stad, waar we heerlijk eten bij het Wickrather Brauhaus, om het begin van de vakantie te vieren. Het park zelf is ook echt een aanrader. Je