Vandaag weer een rustige dag want we blijven op camping Antioche. Als we opstaan is het voor het eerst deze vakantie helemaal bewolkt. We ontbijten wel buiten want de temperatuur is prima. Maar ineens begint het nog te regenen ook. Gelukkig is Daniel zo helder om gelijk de luifel uit te draaien, zodat het ontbijt niet helemaal verdrinkt.
Volgens buienradar zal het pas vanmiddag droog worden. Hebben wij weer: zijn we op een prachtig eilandje en net die ene dag in onze vakantie regent het. Nou ja we kunnen wel lekker even relaxen, lezen en tekenen nu.
Aan het eind van de ochtend komen we erachter dat onze camping helemaal niet midden op het eiland ligt maar juist vlakbij het strand. Aan de achterkant loop je zo de duinen in en sta je in een paar minuten op het strand. De zee is hier een beetje waddenzee-achtig. Heel lang ondiep en omdat het nog maar net vloed is geworden is er veel drooggevallen grond te zien waarop van alles groeit. We lopen langs de waterlijn en de jongens vinden allerlei krabbetjes en een enorme (gelukkig dode) kwal.
Het wordt wel snel vloed en twee keer moet ik Jonathan op een drafje met fietskar en al meesleuren uit het opkomende water, tot groot plezier van de prins in zijn koets.
Als we terugkomen is de lucht aardig opgeklaard en gaan we alsnog op de fiets op stap. Jonathan in de fietskar achter een gehuurde fiets want door de hitte van de afgelopen dagen zijn van een van onze eigen fietsen beide banden ontploft, dus we komen een fiets tekort.
We rijden naar het stadje St. Martin de Ré, ongeveer 5 km verderop aan de andere kant van het eiland. Het is een schilderachtig vestingstadje met stadsmuur, mooie oude gebouwen, smalle winkelstraatjes en pleinen en een gezellige haven. Op de kademuur picknicken we een beetje. Na nog een flinke portie Churros in de haven gaan we weer verder. Via de stadjes La Flotte en Ste. Marie de Ré fietsen we terug naar de camping. Het is wel iets verder dan ik dacht. Ik heb geen fatsoenlijke fietskaart van het eiland dus ik navigeer een beetje op mijn herinnering van de gewone wegenkaart, waarvan ik alleen nog weet waar de plaatsjes ongeveer ten opzichte van elkaar liggen. Maar de fietspaden lopen wel iets anders. Niet iedereen neemt me dit in dank af 😜.
Maar uiteindelijk vinden we de camping wel terug en kunnen de jongens een duik in het pierenbad van de waterspeeltuin nemen. Jonathan niet want die heeft de hele terugweg als een roos liggen slapen in de kar en tukt gewoon verder.
Na het zwemmen eten we pizza uit de camper oven (ideaal zo'n ding, maar alleen bruikbaar als we aan een stroomaansluiting staan, de accu van de camper trekt het niet).
Na het eten gaan de kleinste mannen voor de verandering eens redelijk op tijd naar bed. David mag nog even opblijven zodat Thomas rustig kan gaan slapen.
Hij gaat kijken bij de animatie en komt opgewonden melden dat ze bingo spelen. Dat is een van zijn lievelingsspelletjes. En mama, ik lijk wel gek ook, kan de smeekbeden natuurlijk niet weerstaan en we schuiven aan bij de tweede ronde. Dat valt niet mee, om na een halve liter Sangria nog in het Frans te bingoen! En die Fransen zijn natuurlijk knettergek. Wie bedenkt nou een taal waarin het getal 85 wordt gebrouwen als: vier twintig vijf! Of 77: zestig zeventien. Die arme Franse kindertjes moeten eerst hun tafels kennen voordat ze überhaupt kunnen leren tellen.
Hoewel ik me bijzonder heb ingespannen gaan de barbiepop, de pannenset, de wijnglazen en de week gratis vakantie allemaal aan onze Hollandse neuzen voorbij. Om 11 uur kan dat David ook niet zoveel meer schelen geloof ik. Hij was nog niet vaak zò gewillig om naar bed te gaan als toen het spel eindelijk afgelopen was.
Reacties
Een reactie posten