Doorgaan naar hoofdcontent

Camperreis Frankrijk 13 juli 2016

We verslapen ons een beetje dus we gaan pas laat op pad. Eerst nog even langs het sanistation op de camping voor de juiste verhouding in volle en lege tanks.
We rijden eerst even naar St.  Valerie sur Somme, 20 km verderop. Hier zou een markt moeten zijn.
Die vinden we niet maar het is wel een leuk stadje aan zee. We zien een zeehond op een strandje liggen. Het is alleen wat bewolkt en koud maar dat was al voorspeld voor vandaag.
Na een croissant uit de hand rijden we door. We willen overnachten aan zee. In het geleende Facile en route boekje staan diverse plekken. Zonder navigatiesysteem  zijn ze wel lastig te vinden dus we rijden wat rond. De plek in Criel sur mer blijkt in Criel plage te liggen. Maar als we hem vinden is het de moeite waard. Wat een prachtplek! Op gras, pal aan zee, bij een dorpje met gekleurde strandhokjes en hoge witte kliffen. De zon schijnt uitbundig en de zee is knalblauw. We staan weliswaar op de derde rij maar hebben wel zeezicht.
We maken gelijk een strandwandeling over het kiezelstrand.  Het lijkt hier wel op Engeland. Jonathan kan met zijn nieuwe gips in de rugdrager zonder pijn dus dat is wel handig met al die kiezels hier.
Hij wil dolgraag vliegeren dus dat doen we ook nog. Hij kan zelf de vlieger vasthouden en heeft de grootste lol.
We koken weer lekker in de camper. Met zo'n ruime keuken gaat dat prima.
Na het eten zien Daniel en Thomas een grote zeehond zwemmen dus we maken nog een wandelingetje en iedereen ziet hem ook.
Het is hier wel koud dus we zitten vooral binnen ondanks de zon. Het waait ook nog erg hard. Maar het is hier zo mooi en we waren vanwege Zweden toch helemaal voorbereid op slecht weer dus dit bevalt prima.


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Route des Grandes Alpes

  Op donderdag 5 augustus is het eerst tijd voor hard werk: huis helemaal schoon achterlaten i.v.m. logees in onze vakantie, laatste werk afronden, camper inpakken. Aan het eind van de middag zijn we klaar voor vertrek en is het zover: tijd voor ons rondje Route des Grandes Alpes in Frankrijk. We zijn bepaald geen Frankofielen, dus we hopen er maar het beste van. De keus is dit jaar op Frankrijk gevallen, omdat Duitsland op het moment van ons vertrek ontzettend moeilijk doet over coronatesten bij kinderen die geen coronapaspoort hebben. En dat geldt voor onze jongste. Het geluks-/pechvogeltje is de enige bij ons thuis die nog geen corona gehad heeft, en heeft in de tijd dat het in ons gezin heerste zoveel teststokjes in zijn neus gehad, dat hij vanaf toen categorisch weigert om zich ooit nog te laten testen. Een kind met ruggengraat dus! En omdat wij hem groot gelijk geven, moeten we onze vakantie daar een beetje omheen plooien. Geen coronatesten dus om ergens naar toe te mogen. Fran
Een reactie posten
Meer lezen

Zomer in Zweden

Zoals altijd ondergaan onze reisplannen op het allerlaatste moment een radicale wijziging. In plaats van naar Polen, Slowakije en het Tatragebergte, de enige plek in Europa waar het deze zomer al steady wekenlang regent, vertrekken we op een bloedhete vrijdagmiddag richting Zweden. Al jaren willen we deze kant op, maar steeds werden we tegengehouden door slecht weer of gebroken benen. Nu grijpen we onze kans. Het is er mooi weer, het ligt op de route aangezien we onze kinderen in Drenthe moeten ophalen en we gaan ervoor! Na een warme rit pikken we de jongens op in Hollandscheveld en dan rijden we door naar camping  Wilsumer Berge , net over de grens in Duitsland. Het is een gigantisch park, waar iemand met een auto ons onze plek wijst. Eigenlijk houden we hier niet zo van, maar vooruit, voor een nachtje overleven we het vast wel. Na de afgelopen droge weken is het gras hier kurkdroog, de hemel diepblauw en tussen de bossen en heuvels lijkt het alsof we al heel ver weg zijn. De
2 reacties
Meer lezen

Korte zomer, maar toch een mooi bergenrondje

 Dankzij een flinke intensieve periode van verbouwen en verhuizen is onze camper al maanden nauwelijks van stal gehaald. Gelukkig start hij zoals altijd bij de eerste tik als we hem eindelijk weer kunnen ophalen. En les 1 van onze nieuwe woning: nee, een camper onderaan een steile dijkafrit parkeren, volladen en dan weer willen vertrekken is géén goed plan. Gelukkig trekt de 22 jaar oude vertrouwde sterke dieselmotor uiteindelijk zichzelf de dijk toch wel op. We hadden ook niets anders van hem verwacht, zoals we hem kennen uit onze bergvakanties. We rijden vlot door naar Mönchengladbach, net over de grens in Duitsland. We vinden een plekje op  Camperplek Schloss Wickrath . Deze camperplek ligt weliswaar vlak naast de snelweg, maar daar hebben we niet al teveel overlast van. Hij ligt ook mooi aan een groot park. Dwars door dat park lopen we naar de stad, waar we heerlijk eten bij het Wickrather Brauhaus, om het begin van de vakantie te vieren. Het park zelf is ook echt een aanrader. Je
Een reactie posten
Meer lezen