Ik zei toch al dat ik het spannend vond om hier te overnachten... nou we hebben het zelf nog even 10x spannender gemaakt. We zaten nog lang buiten omdat het lekker warm was. Er was nog vrij lang veel verkeer en ook de gendarmerie kwam regelmatig langs.
Om half 11 stopte er nog een klein kampeerbusje vlakbij ons en daaruit kwamen een man met 2 kleine kindjes van een jaar of 4-6. Ze gingen gelijk het donkere bos in. Wij dachten dat ze even gingen plassen maar ze kwamen niet terug.
En toen ging onze overijverige fantasie gevoed door de nodige glaasjes rosé (ja in mijn vakantie ben ik wel een beetje een drankorgel) aan de slag. We bespraken de meest uiteenlopende scenario's waarvan de meest waarschijnlijke natuurlijk was dat het een vader was die met zijn twee dochtertjes een spannend nachtelijk avontuur ging beleven. Maar de andere scenario's waren een stuk griezeliger. Net toen we op het punt stonden om het bos in te gaan om te kijken of alles in orde was kwamen ze terug. Met z'n drieën en zo te zien in prima gezondheid. Pfff..... nu konden wij ook eindelijk gaan slapen.
Niet dat we erg goed sliepen. Met dank aan de griezelige verhalen die we elkaar zojuist hadden voorgeschoteld en het voortdurend voorbijrijden van auto's was het een onrustige nacht. Bovendien hadden we alleen ons eigen dakraam open uit angst voor inbraken dus het was nog erg warm ook. Nee dit wildkamperen is niet ons ding.
Bij het ontbijt is het weer bewolkt. We twijfelen weer over de resterende week vakantie. Hier in het zuiden wordt het vanaf vandaag weer zonniger maar als we hier nog lang blijven moeten we straks in een paar dagen heel veel rijden. En dat vinden we geen leuk einde van de vakantie.
Dus gaan we toch maar wat verder. We rijden via Royan en Saintes en Cognac (ja van de drank) naar Angouleme. Onderweg vind ik via de app park4night, een superhandige Franse camperplaatsen app een camping aan de Charente. Vlak voor we er zijn zien we ook nog op de weg een losse camperplaats aangegeven. Die ligt aan een klein grindweggetje pal aan de rivier compleet met picknickbanken, vuurplaats en vuilnisbak. Wauw wat een plekje. We besluiten om hier in elk geval even te pauzeren en misschien zelfs te blijven. Er is een bootsteiger en de jongens wagen een duik in de rivier die hier langzaam stroomt. De zon breekt door en het is echt genieten hier. Jonathan vermaakt zich met papa en de bus hengel. Leuke bezigheid als je toch niet kunt lopen.
Na een paar uur komen er ineens hele donkere wolken en een flinke wind opzetten. Gauw leggen we alles binnen en dan ineens begint het te hozen. Jammer! We rijden alsnog 1 km verderop naar de camping maar het regent en onweert zo hard dat ik ons niet eens kan aanmelden. Na een kwartier en een blik op buienradar besluiten we toch nog maar door te rijden. Het blijft hier nog wel even regenen zo te zien. En alles wat we nu rijden scheelt later weer.
We rijden naar Condac aan de N10 naar Poitiers. Het landschap is hier ook wel mooi, beetje heuvelachtig en veel zonnebloemen. Hier zit een camping die volgens park4night erg prettig is.
En inderdaad, een vriendelijke ontvangst, mooie ruime plek en redelijk sanitair. 100 m verderop stroomt de Charente weer. Er is zelfs een soort recreatiegebiedje bij het water en kanoverhuur. Dat lijkt wel leuk, wie weet.
De jongens gaan nog even zwemmen maar juist als ze terugkomen begint het ook hier te regenen. Nee hé, is die bui ons gewoon gevolgd?
We eten maar binnen want de regen waait onder de luifel door dus buiten is het niet erg lekker.
Als na het eten de kinderen naar bed gaan is het weer helemaal opgeklaard en nu zitten we nog heerlijk in de stralende van de zon die bijna ondergaat achter een heuvel.
Reacties
Een reactie posten