Doorgaan naar hoofdcontent

Camperreis Frankrijk 23 juli 2016

En alweer een relaxdagje op camping Rejallan. Eerst wat wassen draaien. En ik ben echt een held met buitenlandse wasmachines. Op de een of andere manier doen ze nooit wat ze beloven (of wat ik denk dat ze beloven in elk geval).
Dus dat was een tijdrovende bezigheid. Tussendoor hadden we wel mooi tijd voor een paar extra hoofdstukken uit Sjakie en de chocoladefabriek, ons vakantievoorleesboek.

Na alle huishoudelijke perikelen kunnen we eindelijk wat leuks doen. 100 Meyer naast de camping huren we 2 kanoos. Thomas en Jonathan gaan bij Daniel en David en ik delen een ook een. We gaan 5 km varen tot het dorpje Barro waar we weer opgehaald zullen worden.

Het begint al goed, pal voor het verhuurstation moeten we met een soort waterglijbaan een stuk naar beneden. Denk aan het kajakken op de Lesse aan het eind van de tocht... David en ik gaan eerst onder luid gejoel. Gelukkig houden we het allemaal droog.

De tocht is verder nogal relaxed. Nog 2 watervalletjes en een paar stroomversnellingen. Plus 1 dam waar we met de hand de kano overheen moeten helpen. Gelukkig is het heel warm dus geen straf om even het water in te gaan. Halverwege meren we nog ergens aan om even te zwemmen.

Pas om half 7 's avonds zijn we terug op de camping. Helemaal warm en toe aan een duik in het zwembad. Jonathan laat zien dat hij ook zonder bandjes en met loodzwaar gipsbeen nog zelf kan zwemmen. Op peuterzwemles heeft hij geleerd om in het water te duiken en een paar meter onder water naar mij toe te zwemmen. En tegen al mijn verwachtingen in lukt dat hem zelfs nu nog. Daniel is gepast onder de indruk want die heeft het hem nog nooit zien doen.

Na het douchen wandelen we pas om half 9 naar het camping restaurant. Je kunt hier voor een goede prijs uit eten en het is nu al zo laat. Lekker makkelijk dus. 

De jongens liggen wel heel laat in bed maar ach, dat zijn ze inmiddels gewend. Ze slapen ook elke dag uit tot minstens half 9. Lekker voor ons ook 😉.

En wij kunnen nog lang buiten zitten, zo warm is het. Onder een heldere met sterren bezaaide hemel voelt het nu echt heel erg als vakantie...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Route des Grandes Alpes

  Op donderdag 5 augustus is het eerst tijd voor hard werk: huis helemaal schoon achterlaten i.v.m. logees in onze vakantie, laatste werk afronden, camper inpakken. Aan het eind van de middag zijn we klaar voor vertrek en is het zover: tijd voor ons rondje Route des Grandes Alpes in Frankrijk. We zijn bepaald geen Frankofielen, dus we hopen er maar het beste van. De keus is dit jaar op Frankrijk gevallen, omdat Duitsland op het moment van ons vertrek ontzettend moeilijk doet over coronatesten bij kinderen die geen coronapaspoort hebben. En dat geldt voor onze jongste. Het geluks-/pechvogeltje is de enige bij ons thuis die nog geen corona gehad heeft, en heeft in de tijd dat het in ons gezin heerste zoveel teststokjes in zijn neus gehad, dat hij vanaf toen categorisch weigert om zich ooit nog te laten testen. Een kind met ruggengraat dus! En omdat wij hem groot gelijk geven, moeten we onze vakantie daar een beetje omheen plooien. Geen coronatesten dus om ergens naar toe te mogen. Fran

Zomer in Zweden

Zoals altijd ondergaan onze reisplannen op het allerlaatste moment een radicale wijziging. In plaats van naar Polen, Slowakije en het Tatragebergte, de enige plek in Europa waar het deze zomer al steady wekenlang regent, vertrekken we op een bloedhete vrijdagmiddag richting Zweden. Al jaren willen we deze kant op, maar steeds werden we tegengehouden door slecht weer of gebroken benen. Nu grijpen we onze kans. Het is er mooi weer, het ligt op de route aangezien we onze kinderen in Drenthe moeten ophalen en we gaan ervoor! Na een warme rit pikken we de jongens op in Hollandscheveld en dan rijden we door naar camping  Wilsumer Berge , net over de grens in Duitsland. Het is een gigantisch park, waar iemand met een auto ons onze plek wijst. Eigenlijk houden we hier niet zo van, maar vooruit, voor een nachtje overleven we het vast wel. Na de afgelopen droge weken is het gras hier kurkdroog, de hemel diepblauw en tussen de bossen en heuvels lijkt het alsof we al heel ver weg zijn. De

Korte zomer, maar toch een mooi bergenrondje

 Dankzij een flinke intensieve periode van verbouwen en verhuizen is onze camper al maanden nauwelijks van stal gehaald. Gelukkig start hij zoals altijd bij de eerste tik als we hem eindelijk weer kunnen ophalen. En les 1 van onze nieuwe woning: nee, een camper onderaan een steile dijkafrit parkeren, volladen en dan weer willen vertrekken is géén goed plan. Gelukkig trekt de 22 jaar oude vertrouwde sterke dieselmotor uiteindelijk zichzelf de dijk toch wel op. We hadden ook niets anders van hem verwacht, zoals we hem kennen uit onze bergvakanties. We rijden vlot door naar Mönchengladbach, net over de grens in Duitsland. We vinden een plekje op  Camperplek Schloss Wickrath . Deze camperplek ligt weliswaar vlak naast de snelweg, maar daar hebben we niet al teveel overlast van. Hij ligt ook mooi aan een groot park. Dwars door dat park lopen we naar de stad, waar we heerlijk eten bij het Wickrather Brauhaus, om het begin van de vakantie te vieren. Het park zelf is ook echt een aanrader. Je