Om 9 uur schrikken we wakker van een klop op de deur. Ons parkeerkaartje ligt verstopt onder de zonnewering.
Nou ja het is ook wel tijd om op te staan. Na het ontbijt nemen de grote jongens en ik nog een duik in zee. Ook wandelen we nog even door de bossen achter de parkeerplaats. Hier hoor je voortdurend gekraak dat afkomstig blijkt te zijn van openklappen enorme dennenappels. Heel apart. Daarna douchen we nog even heerlijk af met de echte buitendouche en om 12 uur zijn we weer op weg.
We rijden door richting la Rochelle. Een flink stuk binnendoor nog wel. Het is heet en de wind van de Arko (alle ramen kunnen open) voelt als een föhn. Het landschap blijft vlak en moerassig.
In la Rochelle zoeken we camping beaulieu in een voorstadje. Geen geweldige omgeving maar wel met zwembad en een goede uitvalbasis voor een bezoek aan la Rochelle morgen.
Helaas, 'camping complet '.
Lastig want zoveel zijn er hier niet in de buurt. Na wat getwijfeld besluiten we door te rijden naar Ile de Ré. Een paar jaar terug stond hierover een artikeltje in de Kampioen of zo en sindsdien leek het me al leuk om eens naar toe te gaan. Via een spectaculaire tolbrug van E 16 komen we een op een klein tropisch aandoend paradijsje. Witte huizen, blauwe zee, zeilbootje, toerisme en pijnboombossen.
Maar ook hier is alles vol. En wildkamperen mag niet. Gelukkig zijn er meer campings dan de Anwb ons laat denken en we vinden uiteindelijk een plekje op camping Antioch ergens midden op het eiland. Er is zelfs een waterspeeltuin dus dat is een mooie meevaller na deze warme reis.
Terwijl ik met de jongens vast ga zwemmen zet Daniel de boel op zijn plek. Maar hij komt maar niet en als Jonathan het koud krijgt en ik terugkom zie ik waarom. De camper is diep in het mulle zand op onze plek weggezakt. Er staat al een aantal potige behulpzame Fransen omheen die met scheppen, stenen en stalen platen onze camper proberen te bevrijden uit zijn hachelijke positie. Het kost heel veel kracht en zeker 3 'chances ultimes' maar met behulp van een lading stenen, een krik, 5 duwende krachtpatsers en een Nissan Pathfinder rolt na 2 uur eindelijk de camper weer op vaste grond.
Daniel zet de wagen iets anders neer om het zand te ontwijken, wat niet meevalt op deze zanderige camping. En dan trakteren we de behulpzame medekampeerders op een welverdiend koud biertje in de bar. Wat fijn dat we zoveel hulp kregen van mensen waar we nauwelijks mee kunnen praten want geen van hen spreekt Engels en wij niet zoveel Frans. Mijn Frans gaat deze week wel met sprongen weer vooruit maar van auto's uit zand trekken weet ik in het Nederlands al niks. Voor de grap stellen we ons voor hoe dit in Duitsland zou zijn gegaan (met eindeloze discussies) en in Nederland (schadeclaim van de eigenaar voor het gat in zijn terrein). Hier scheppen we de grond gewoon terug in het gat en niemand die er nog naar omkijkt.
Na al deze perikelen zitten we pas om 8 uur aan tafel met gegrilde vis en salade. Daarna wassen de jongens af onder mokkend protest. De babybeer vertrekt eveneens onder luid protest om half 10 naar bed en dan barst helaas de animatie los op 50 meter van onze plek. Gelukkig is het hier niet zo heet en kunnen de ramen wel grotendeels dicht dat scheelt in de herrie.
Morgen gaan we waarschijnlijk een dagje fietsen, dat schijnt hier erg goed te kunnen.
Reacties
Een reactie posten