Doorgaan naar hoofdcontent

Camperreis Frankrijk 12 juli 2016

Na een rustige nacht en zelfs lekker uitslapen, zijn we om 9 uur klaar voor vertrek. Maar helaas... er staat een 'vinkenzetting' op de weg. Het is doodstil en we mogen er niet langs. Er zitten tientallen mannen in eerbiedige stilte voor een soort kastjes en ze durven niet eens te zeggen waarom we er niet langskomen.  Maar het mag in elk geval niet.
Dus gaan we toch maar hier ontbijten ipv onderweg. Lekker onder ochtendzon is dat geen ramp.  Van een van de andere kampeerders horen we dat de stille mannen luisteren naar de geluiden van vogels in hun kastje. Het zal vast wel iets met de uitdrukking 'op het vinkentouw' zitten te maken hebben.
Om kwart over 10 vertrekken we met gevulde magen alsnog.
Binnendoor rijden we langs kortrijk, ieper en st. Omer richting de Franse kust.
Het is best ver eigenlijk zo binnendoor. Onderweg doen we boodschappen in de Super U in Steenvoorde bij wijze van pauze.
Om 3uur rijden we het erf op van camping Ferme des Aulnes in Namport st. Martin. Iets ten oosten van Fort Mahon aan de kust.
Een prachtige camping met zeer vriendelijk personeel.  Voor E35,50 krijgen we een ruime plek bij de speeltuin inclusief stroom en douches.
Er is ook een verwarmd en overdekt zwembad dat we gelijk even testen. Jonathan kan ook zwemmen met zijn gips maar voor de zekerheid doen we nog een douchezak om zijn been.
Hij heeft de grootste lol met zijn been dat vanzelf blijft drijven in de zak. Heerlijk dat hij weer even actief mee kan doen!
Na het zwemmen eten we aardappels, sla en hamburgers bij de camper in de zon buiten. Het is niet zo heel warm maar net lekker genoeg om buiten te eten
De mannen doen de afwas en daarna wandelen we nog een rondje over de camping. We hebben vouchers voor een gratis drankje in het restaurant gekregen dus dat doen we ook nog even. Er is ook een kinderdisco maar aangezien jongens niet zo van animatie houden kijken we maar heel eventjes.
Om 8 uur ligt het hele spul lekker plat en zitten wij aan de 'vin et bière' in de ondergaande zon.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Route des Grandes Alpes

  Op donderdag 5 augustus is het eerst tijd voor hard werk: huis helemaal schoon achterlaten i.v.m. logees in onze vakantie, laatste werk afronden, camper inpakken. Aan het eind van de middag zijn we klaar voor vertrek en is het zover: tijd voor ons rondje Route des Grandes Alpes in Frankrijk. We zijn bepaald geen Frankofielen, dus we hopen er maar het beste van. De keus is dit jaar op Frankrijk gevallen, omdat Duitsland op het moment van ons vertrek ontzettend moeilijk doet over coronatesten bij kinderen die geen coronapaspoort hebben. En dat geldt voor onze jongste. Het geluks-/pechvogeltje is de enige bij ons thuis die nog geen corona gehad heeft, en heeft in de tijd dat het in ons gezin heerste zoveel teststokjes in zijn neus gehad, dat hij vanaf toen categorisch weigert om zich ooit nog te laten testen. Een kind met ruggengraat dus! En omdat wij hem groot gelijk geven, moeten we onze vakantie daar een beetje omheen plooien. Geen coronatesten dus om ergens naar toe te mogen. Fran

Zomer in Zweden

Zoals altijd ondergaan onze reisplannen op het allerlaatste moment een radicale wijziging. In plaats van naar Polen, Slowakije en het Tatragebergte, de enige plek in Europa waar het deze zomer al steady wekenlang regent, vertrekken we op een bloedhete vrijdagmiddag richting Zweden. Al jaren willen we deze kant op, maar steeds werden we tegengehouden door slecht weer of gebroken benen. Nu grijpen we onze kans. Het is er mooi weer, het ligt op de route aangezien we onze kinderen in Drenthe moeten ophalen en we gaan ervoor! Na een warme rit pikken we de jongens op in Hollandscheveld en dan rijden we door naar camping  Wilsumer Berge , net over de grens in Duitsland. Het is een gigantisch park, waar iemand met een auto ons onze plek wijst. Eigenlijk houden we hier niet zo van, maar vooruit, voor een nachtje overleven we het vast wel. Na de afgelopen droge weken is het gras hier kurkdroog, de hemel diepblauw en tussen de bossen en heuvels lijkt het alsof we al heel ver weg zijn. De

Korte zomer, maar toch een mooi bergenrondje

 Dankzij een flinke intensieve periode van verbouwen en verhuizen is onze camper al maanden nauwelijks van stal gehaald. Gelukkig start hij zoals altijd bij de eerste tik als we hem eindelijk weer kunnen ophalen. En les 1 van onze nieuwe woning: nee, een camper onderaan een steile dijkafrit parkeren, volladen en dan weer willen vertrekken is géén goed plan. Gelukkig trekt de 22 jaar oude vertrouwde sterke dieselmotor uiteindelijk zichzelf de dijk toch wel op. We hadden ook niets anders van hem verwacht, zoals we hem kennen uit onze bergvakanties. We rijden vlot door naar Mönchengladbach, net over de grens in Duitsland. We vinden een plekje op  Camperplek Schloss Wickrath . Deze camperplek ligt weliswaar vlak naast de snelweg, maar daar hebben we niet al teveel overlast van. Hij ligt ook mooi aan een groot park. Dwars door dat park lopen we naar de stad, waar we heerlijk eten bij het Wickrather Brauhaus, om het begin van de vakantie te vieren. Het park zelf is ook echt een aanrader. Je