De wintersportvakantie valt in het water. Nou ja, liever gezegd.... in de zon!
We kunnen niet naar Oostenrijk of Duitsland om te skieën, maar we hoeven gelukkig ook niet opgesloten in huis te blijven zitten. En hoewel we een week voor de vakantie nog op de schaatsen staan, is op het moment dat de voorjaarsvakantie echt begint ineens het voorjaar ook echt uitgebroken.
Via een drive-in-bruiloftsreceptie rijden we op vrijdagavond naar Camperplaats Weeskinderendijk in Dordrecht. Deze camperplek blinkt niet echt uit in schoonheid, met haar ligging op een groot parkeerterrein, naast een drukke spoorweg en half onder en naast allerlei doorgaande wegen.
Maar er is 1 pluspunt, waar al deze nadelen tegen wegvallen: aan de overkant van de weg ligt een fantastisch betonnen skatepark. En aangezien we deze vakantie van plan zijn om zoveel mogelijk skateparken in Nederland te bezoeken, komt dat heel mooi uit.
Bij aankomst is het al donker, dus dan kan er niet meer geskate worden. Wel ontmoeten we onze buren op deze tweepersoonscamperplek. Ook een gezin met kinderen in de leeftijd van die van ons, dus dat is erg leuk. We staan een hele tijd keurig coronaproof buiten te praten, terwijl alle jongens tikkertje en verstoppertje spelen op het grote parkeerterrein.
Rond kwart voor 9 worden we nog even aangesproken door een paar BOA's: of we wel straks naar binnen gaan voor de avondklok en willen letten op de groepsvorming. Dit is de eerste keer dat ik überhaupt rond 9 uur nog buiten ben en ook de eerste keer dat ik een BOA in levende lijve ontmoet en op de een of andere manier voelt het erg bemoeizuchtig. Hoezo? Wij staan hier buiten iets te doen wat mag, op een tijdstip waarop dat mag, en sowieso: groepsvorming, als je met 2 stellen staat te kletsen buiten! Maar braaf verzamelen we onze respectievelijke kinderen en trekken we ons terug in onze respectievelijke campers. Voordeel van de avondklok: ondanks de locatie is het hier 's nachts momenteel heel rustig en stil.
De volgende ochtend zijn de jongens niet te houden en al om 8 uur, nog voor het ontbijt, verdwijnen ze richting de skatebaan. Ze komen nog net even terug voor een snelle boterham en dan zijn ze alweer weg.
De markt is wel leuk en iets levendiger. We kopen fruit voor bijna niets, lekkere broodjes en zalmbuikjes. Bepakt en bezakt wandelen we terug naar de camper. Nog een tijdje blijven we op de skatebaan zitten kijken naar de stunts van onze jongens, maar daarna gaan we uiteindelijk toch maar weer eens verder.
Het is prachtig weer en een graad of 13. Zeker 20 graden warmer dan de week ervoor, echt bizar. Met dit weer krijg ik altijd zin in het strand, dus we rijden naar Katwijk, camping Noordduinen. Deze camping ligt pal aan de duinen en naast een groot skatepark. Er is plek zat, maar de grond is nog wat drassig van de sneeuw van vorige week. Gelukkig vinden we een beetje een verharde plek waar we mogen staan. Na een heerlijke lunch van broodjes zalm wandelen we met de jongens naar het skatepark. Ze zijn er erg blij mee, want het is nog spectaculairder dan in Dordrecht, hoewel het er wel erg druk is. Als we zien dat ze zich wel redden, wandelen wij nog even verder voor een rondje over het strand. Het is superdruk, maar aangezien het strand erg groot is, is er plek genoeg voor iedereen. Er is hier ook een grote parkeerplaats, die nog niet eens voor de helft vol is.
Als we terugkomen worden we bijna van onze sokken gereden door een idioot die met 80 km per uur over het parkeerterrein scheurt. De eerste reactie is natuurlijk boosheid en irritatie, maar dan zien we de chauffeur met piepende remmen stoppen voor de deur van de KNRM-post. Er komen nog meer mensen hard aangefietst, gescooterd en gescheurd, de luiken gaan open en er komen reddingsvoertuigen naar buiten. Aha, een uitruk! Als 'brandweergezin' hebben we ineens veel meer begrip voor de snelheidsduivel en tevreden bedenk ik dat ik gelukkig net vorige week de jaarbijdrage voor de KNRM heb betaald. Hier wordt goed werk verricht!
De rest van de middag brengen we lekker door in de zon. De jongens komen rond het eten weer terug van het skaten, we halen patat, want het is tenslotte wel zaterdagavond en dan gaan ze nog even verder zolang het licht is. Dat is niet zo heel lang, aangezien het tenslotte nog maar februari is.
De camping heeft prima douches en toiletten, dus na al dat gezweet kan er lekker fris afgedoucht worden en dan ligt het spul mooi op tijd in bed.
Zondagochtend zijn ze al snel weer op de been om verder te gaan met skaten. We moeten de camping op tijd verlaten, maar hebben nog geen zin om echt weg te gaan.
Daarom parkeren we de camper maar op het grote parkeerterrein bij de skatebaan. Daar zijn 3 officiële camperparkeerplaatsen (niet voor overnachting), maar daar passen we niet bij. We zoeken dus heel bescheiden een plekje aan de rand, ver bij de auto's vandaan. Daniel houdt het bij een ochtendje relaxen in de zon, zodat hij ook in de gaten kan houden dat we geen bekeuring krijgen voor verkeerd parkeren, maar ik heb zin in een flinke wandeling door de duinen. Dat kan hier prima. Achter de camping loop je zo de duinen in en ik beland in het natuurgebied Coepelduynen. Dat is een erg mooi landschap, waar je zo vrij doorheen kunt lopen. Er zijn wel wat paadjes, maar je mag ook vrij rondlopen. Ongemerkt struin ik verder tot ik al bijna bij Noordwijk er weer uit kom op het fietspad. Langs het fietspad is om de zoveel tijd een doorgang naar het strand, dus ik wandel via het strand weer terug. Lekker op blote voeten, wel een beetje koud nog, maar het is heerlijk om weer eens op blote voeten over het strand te kunnen lopen.
Bij terugkomst voederen we de jongeren en dan is het tijd om op te stappen. We moeten eind van de middag weer thuis zijn en maandag en dinsdag moet er nog even gewerkt worden. Maar daarna wordt deze vakantie weer vervolgd.
Het manvolk gebruikt de twee tussendagen om opa en oma en een paar vriendjes in Apeldoorn op te zoeken en dinsdagavond staan ze weer op de stoep om de vakantie voort te zetten. We rijden tot Schoonhoven, waar we even patatjes willen gaan eten bij de veerpont (lekkere patat hebben ze daar!). Er blijkt vlak voor de veerpont een stuk of 3 camperparkeerplaatsen te zijn aangelegd. Waarschijnlijk mag je hier officieel niet overnachten, maar samen met een andere camper wagen we het er toch op. Een beetje bezorgd zijn we wel. Wat als een overijverige controleur om 9 uur komt zeggen dat we hier niet mogen blijven slapen, terwijl we op dat moment ook niet meer weg mogen rijden? Maar goed, dat zou wel heel zielig zijn. En gelukkig gebeurt het niet en slapen we als roosjes.
En het valt absoluut niet tegen! Het betreft een prachtige luxe camperplek, bijna een camping, maar dan alleen voor campers. De locatie is in een bos, aan een meer, in een groot recreatiepark. Alles is geautomatiseerd, de plekken zijn ruim, mooi en speels aangelegd met veel zitruimte om je camper heen. Er is heel mooi en schoon sanitair en alle plekken hebben stroom. Je kunt ook broodjes bestellen bij de plaatselijke bakker en die worden dan bezorgd.
Er is van alles te doen in de omgeving. Direct naast onze plek loopt een mountainbikeroute, een kwartiertje lopen verderop is het oudste skatepark van Nederland, er zijn stranden, speeltuinen, normaal gesproken is er allerlei horeca te vinden, wandelroutes, fietsroutes, een klimpark, noem maar op en het is er. Zelfs een saunacomplex is aanwezig in de buurt.
De jongens balen in eerste instantie dat de skatebaan zo ver weg is. Het is ook eigenlijk net te ver voor ze om er zelf heen te gaan, want als er wat gebeurt, duurt het ook wel even voordat wij er kunnen zijn.
We fietsen er de eerste keer met z'n alleen heen, maar met de fiets is het slecht te bereiken. Je kunt beter wandelen door het bos en over de grote ligweides rondom het meer.
Het is een bijzonder skatepark, van beton, op een heuvel en licht aflopend naar beneden. Dat biedt allerlei mogelijkheden voor tricks en kunstjes die je op een normale skatebaan niet zou kunnen doen. In eerste instantie vinden de jongens het niet zo leuk, misschien zelfs een beetje eng. Ze zijn er dus gauw uitgekeken, helaas.
Wij stellen voor om een rondje door het park te fietsen, maar ook daar hebben ze geen zin in. Blijkbaar is het vandaag futloze ik-heb-er-geen-zin-in-dag. Ze gaan mokkend terug naar de camper, terwijl wij toch verder fietsen door het park en de mountainbikeroute een stukje pakken. Dat blijkt een schot in de roos te zijn. Wat een leuke route loopt hier! Niet te moeilijk, veel obstakels onderweg, dat gaan ze echt wel leuk vinden.
Bij terugkomst steken we de bbq aan. Het is zulk mooi en warm weer, tijd voor de eerste bbq van het jaar! Het is nog wel een beetje vroeg, maar als de zon weg is, wordt het gelijk te koud om buiten te zitten en aangezien we maar 2 stoeltjes bij ons hebben, moeten er een stel op een picknickkleed op de grond.
Na het eten is het nog licht en dan wandelen we toch nog een keertje naar de skatebaan terug. Deze keer bevalt hij al wat beter. Ze komen er een beetje in om andere dingen uit te proberen en bovendien is het nu een stuk rustiger, zodat ze wat meer durven.
Op de skatebaan zelf is het wel rustiger, maar voor het eerst zie ik voor mijn ogen een coronafeestje ontstaan. Er waren de hele dag al honderden jongeren aanwezig in het park op de ligweides en de stranden. Ze hebben zich nu een beetje verzameld, er staat muziek aan, er wordt gedanst en gedronken. Eigenlijk is het heel leuk, ik kan me voorstellen dat als er verder niets te doen is en het is vakantie, dat dit een leuke tijdsbesteding is voor al die pubers hier. Het komt dan ook een beetje flauw over als er via een luidspreker omgeroepen wordt dat iedereen zich aan de coronamaatregelen moet houden. Het zal wel nodig zijn, maar gun die jongelui toch eens wat. Ze doen hier niemand kwaad, in de buitenlucht, het is nog niet eens zeven uur 's avonds en als het donker en koud wordt gaan ze heus wel naar huis.
Als de schemering invalt, gaan wij in elk geval naar huis, want ik heb weinig trek om in het donker door het bos te moeten lopen. Het hele spul gaat lekker onder de douche na al dat skaten en dan naar bed. Ze slapen elke avond als een blok, door de hele dag frisse buitenlucht en al die sportiviteit.
We besluiten om nog een nachtje hier te blijven. Het is nog steeds schitterend weer. Op donderdag doen we de mountainbikeroute. Hij is niet zo lang, maar doordat we sommige stukjes een paar keer herhalen, doen we er alsnog best lang over.
's Middags komen opa en oma nog even langs, de jongens gaan nog een tijdje skaten en we maken een wandeling rondom het meer door het park. Het is echt groots en zo mooi opgezet allemaal. Je merkt dat er goed over nagedacht is.
's Avonds gaat het een beetje regenen. Vroeg naar binnen dus.
Vrijdagochtend schijnt de zon gelukkig weer. We doen de mountainbikeroute nog een keer. Het is een leuke route, ook voor kinderen en beginners. Niet te zwaar, niet te veel klimmen en wel afwisselend, zeker ook door alle spannende obstakels onderweg.
Na het fietsen ga ik zelf nog even snel douchen, we doen even de sanitaire verzorging van de camper (volautomatische toiletreiniging!) en dan zijn we na een praatje met de vriendelijke eigenaar weer op weg.
Niet te ver deze keer. We doen even boodschappen in Nijverdal en dan rijden we door naar een parkeerplaats om te wandelen op de Sallandse Heuvelrug. We zijn niet de enigen met dit geweldige idee. Per ongeluk kiezen we ook nog eens voor een route die langs het speelbos komt, waar het gewoonweg filelopen is met tientallen andere gezinnen. Dat was niet helemaal wat we in gedachten hadden, maar het speelbos is wel leuk voor de jongens. Op de terugweg komen we gelukkig in wat rustiger gebied terecht.
Hier mag je een fikkie stoken en in principe verkopen ze er ook vlees van eigen koeien. Helaas blijkt het vlees op te zijn, maar het fikkie stoken mag wel. Omdat we er eigenlijk een beetje op gerekend hadden dat er wel vlees te koop was, valt de geplande bbq een beetje in het water. We redden ons met een pakje worstjes dat we nog hadden. Het fikkie stoken is wel leuk, in een grote trekkervelg. Lekker marshmallows roosteren boven het vuurtje. Wel dikke winterjassen aan, want het is vandaag een stuk kouder dan de voorgaande dagen. Als het echt donker wordt, houden wij het ook voor gezien. Het is gewoon té koud om nog buiten te blijven zitten, zelfs bij het vuurtje. Maar toch leuk om te doen.
We krijgen ook nog een kleine rondleiding over de boerderij bij de mooie koeien die ze hier fokken voor het vlees. Op zaterdagochtend wordt een deel van de koeien buiten in de wei gelaten, alleen de koeien die nog een kalfje moeten krijgen of degenen die juist net een kalfje hebben moeten nog binnen blijven.
Wij vertrekken dan weer, richting Hellendoorn, waar we parkeren bij Landgoed Schuilenburg. Het is tijd om nog een keertje te gaan mountainbiken. Rondom Hellendoorn loopt een groene route die niet al te moeilijk zou moeten zijn. Het is wel even fietsen om bij de route te komen vanaf onze parkeerplaats. Het begin is niet zo heel leuk, veel over gewone wegen, af en toe een stukje kronkelend door het bos. Na een tijdje komen we bij een afslag die er bekend uit ziet: de weg naar de Krönnenzommer, het verzorgingstehuis waar mijn oma een paar jaar gewoond heeft. Dan weten we in elk geval weer ongeveer waar we zijn. Vanaf dat moment wordt het ook een stuk spannender. De route gaat scherp op en neer, soms flink klimmen over zandpaadjes en dan weer steil naar beneden via scherpe bochten. Goed opletten dus! De jongens genieten, ik sta doodsangsten uit, maar het gaat allemaal goed.
Het is wel flink vermoeiend en na de zoveelste zware afdaling (voor ons dan) komen we aan in een woonwijk in Hellendoorn. Vanaf hier is het mogelijk om een stuk af te snijden door dwars door het dorp te fietsen en daarna de route aan de andere kant weer op te pakken. Dat willen we doen, maar uiteindelijk lukt het niet meer om de route terug te vinden en fietsen we over gewone fietspaden langs het riviertje de Regge relaxed terug naar de camper. Ook prima. Inmiddels breekt de zon weer door de wolken en we kunnen lekker achter de camper lunchen in de zon met uitzicht op de Regge.
We besluiten om vast een flink stuk richting het westen te rijden, maar de jongens mopperen dat het wel tijd is om weer eens te gaan skaten. Via binnenwegen rijden we naar Wijhe, waar we met een veerpontje de IJssel oversteken. Daarna rijden we weer helemaal binnendoor naar Nunspeet, we pakken een klein stukje de A28 naar Harderwijk en parkeren de camper op de camperplaats aan de Parkweg, naast een mooi skatepark.
Er zijn hier 3 officiële camperplaatsen, maar die zijn vol, dus wij staan een stukje verderop. Het is op zich een prima locatie, ruim, veel sportmogelijkheden, maar wel wat lawaaierig. Er loopt een drukke weg langs, er hangt wat jeugd rond met snelle auto's op de grote parkeerplaats, iets verderop loopt een drukke spoorlijn met een overgang die om de paar minuten rinkelend de bomen sluit. We besluiten dan ook om hier niet te blijven slapen.
Ik wandel wel even naar de Jumbo iets verderop om boodschappen te halen en dan rijden we rond half 6 weer verder. In Nijkerk 'Aan Zee' kennen we een prachtige camperplek aan het water, heel rustig in deze tijd van het jaar en met schitterend vrij uitzicht. We kunnen hier nog net de laatste zonnestralen meepikken op onze stoeltjes aan de waterrand en bestellen pizza bij een bezorgrestaurant. Dat valt altijd tegen, de beloofde 50 minuten blijken er 90 te worden, dus als de pizza er eenmaal is om half 8 rammelen we ook echt van de honger.
Zondagochtend worden we wakker in dichte mist, we kunnen de camper die 5 plekken verderop naast ons staat zelfs amper zien.
Door omstandigheden hebben we niet veel haast om thuis te komen, dus we besluiten de jongens nog maar even te trakteren op een laatste skatepark op de route: in Vathorst. Dit is wel een van hun favoriete banen, dus er gaat een gejuich op in de camper als ze de Ikea die er naast ligt in het oog krijgen.
Inmiddels heeft de mist weer plaatsgemaakt voor stralende zonneschijn, dus we pakken onze stoeltjes, zetten een kop koffie en installeren ons aan de zijkant van de skatebaan. Niet echt ons ideaal voor de zondagochtend, maar ach, je doet wat voor je kroost he.
Tegen de middag wordt het steeds drukker en vinden wij het ook wel weer welletjes geweest. We gaan op huis aan. Daar wacht ons nog wat poetswerk en een flinke lading wasgoed om weg te werken. De kinderen zullen zich weer even moeten behelpen met de plaatselijke skatebaan om de hoek. Maar daar kunnen ze dan wel alle nieuwe tricks laten zien die ze deze week geleerd hebben.
Het was me de voorjaarsvakantie wel! Wat een prachtig weer, en een leuk rondje met veel sportiviteit onderweg hebben we gemaakt. Hopelijk kunnen we volgend jaar de sneeuw weer opzoeken, maar dit was ook bepaald geen straf.
Reacties
Een reactie posten