Een zonnige herfst

                         

De herfstvakantie begint goed: eindelijk weer eens naar het Duinrell-weekend van de NKC!

Altijd feest, zeker nu de jongens wat groter zijn. Twee schoolvriendjes komen ook altijd met hun vader en opa en oma en ze zijn nu allemaal zo oud dat ze zelf door het park mogen struinen. En wij hebben zomaar wat vrije tijd voor onszelf! We maken lekkere lange boswandelingen door de duinen, vinden ontelbaar veel paddenstoelen en genieten van het mooie weer. 

Daarna moet er nog een paar dagen gewerkt worden en dan gaan we nog een lang weekend zelf erop uit. We besluiten om weer eens richting de Eifel te gaan, dat is wel een tijdje geleden en was alijd onze favoriete plek in de herfst. 

Op woensdag eind van de middag na het werk rijden we richting Nideggen, aan de rand van het Nationale Park. Hier vinden we een leuke camperplek, aan de rand van het dorp op een parkeerplaatsje. In principe zou je hier mooi uitzicht moeten kunnen hebben, als de bomen niet zo hoog waren. We staan wel mooi rustig en kunnen zelfs nog heel even in de laatste zonnestralen zitten.

's Avonds gaan we lekker uit eten in het dorp, dat ook de moeite waard is om te bezoeken. Het ziet er gezellig en mooi uit allemaal.

Broodjes halen we de volgende ochtend bij een Konditorei langs de weg en dan gaan we erop uit voor een lekkere wandeling. Op een informatiebord bij de camperplek staat een aantal wandelroutes aangegeven en we kiezen de gele route uit. Daarmee kom je langs allerlei informatieborden en dat is altijd wel leuk. 

Het is prachtig weer en hoewel de route wat langer is dan we dachten, is het wel erg mooi en afwisselend onderweg. 

Na terugkomst rijden we door richting Bad Münstereifel. In dit oude stadje is een soort outlet-winkelcentrum ingericht, maar dan wel gewoon in de winkelpandjes die er al waren, dus geen Bataviastad-achtige taferelen. Buiten de stad zijn enorme parkeerterreinen, die lang niet vol zijn, gelukkig. Het valt een klein beetje tegen. Het centrum zelf is eigenlijk heel mooi, veel oude authentiek uitziende winkeltjes. Maar door de enorme wateroverlast van vorig jaar zomer is er veel schade aangericht. Die wordt momenteel wel hersteld, maar daardoor staat de hele stad vol met hekken en bouwmaterieel. Winkels zijn gesloten of slecht bereikbaar hierdoor. Toch jammer. 

Na ons winkeluitstapje doen we nog even wat boodschappen en dan rijden we nog wat verder om een leuke camperplek te vinden. Evt. kun je hier ook wel staan, bij het zwembad is ook een CP, maar we vinden het hier niet zo mooi en zoeken iets beters.

Dat vinden we (met veel moeite) op een soort van camping in Ormont. Eigenlijk is het een huisjespark, maar helemaal bovenaan zijn een paar veldjes waar we kunnen staan. Prachtig uitzicht, dat wel, maar we komen ongelofelijk vast te zitten in de modder. Met veel moeite en hulp van diverse gasten weet uiteindelijk een grote pickup ons los te trekken. Het veld is aardig beschadigd geraakt. 

We kiezen een iets hoger gelegen veldje uit, dat wat droger aanvoelt, zorgen ervoor dat de wielen op planken staan en hopen er het beste van. In de allerlaatste zonnestraaltjes steken we de bbq alsnog aan.

Het toiletgebouw hebben we voor onszelf en dat is schoon en goed verwarmd. Heerlijk. 

De volgende ochtend rijden we verder richting Hellenthal. We komen langs het park Weisser Stein. Daar hebben we in onze eerste campervakantie een nachtje doorgebracht. Het restaurantje, dat toen al op sterven na dood was, heeft inmiddels echt de geest gegeven. Maar het camperpark en de speeltuin zijn er nog. We rijden er even op, klimmen de toren op, drinken een kop koffie en besluiten dan om toch maar door te rijden, om in elk geval nog even boodschappen te doen. Het is nog vroeg en om hier nou de rest van de dag door te brengen is misschien wel wat saai.

In Schleiden doen we inkopen en dan zoeken we een plekje aan de oevers van de Rursee. Er is een camperplek in Rurberg die goed aangeschreven staat. We hebben geluk en vinden een mooi plekje aan de rand. Het is wat krapjes, maar we passen er wel op en kunnen dan zelfs nog naast de camper zitten.

 In de zomer sta je hier helemaal super, naast een zwemmeertje  en met het dorp vlakbij. Hoewel het voor de herfst aardig warm is, is het om te zwemmen toch wel een beetje te fris nu. Het waterpeil in zowel het zwemmeertje als het stuwmeer zelf is trouwens heel erg laag. Tientallen bootjes liggen droog, meters verwijderd van de waterlijn. Er stroomt wel constant een flinke stroom water vanuit de iets hoger gelegen Obersee, maar het is een druppel op een gloeiende plaat blijkbaar.

Thomas en ik maken 's middags een flinke wandeling door het bos naast het stuwmeer. Van een meneer krijgen we de tip om naar uitkijkpunt Hirschley te lopen. Omdat de bewegwijzering onderweg niet helemaal optimaal is, vinden we dat niet, maar we maken wel een leuke wandeling. Eerst hoog door het bos over de berg en terug langs de oevers van de Obersee. We kletsen veel over de hond waar we naar op zoek zijn en wat we allemaal kunnen doen op vakantie als we een hond hebben. En over zelfvoorzienend leven in Alaska, zijn grote droom. Leuk hoor, zo'n middagje met een van de kinderen alleen. Het radlerbiertje naderhand smaakt ook prima.

De jongens vinden het altijd leuk om een stad te bezoeken, dus gaan we de volgende ochtend richting Aken. Daar mogen we niet in, omdat we geen groene sticker hebben op onze ouwe diesel, maar met het OV kun je er ook wel komen. De camperplek die we op het oog hebben, blijkt trouwens nét in de milieuzone te liggen. We sluipen de straatjes van de aanrijdroute door en glippen zo onopvallend als je maar kunt met een 7 meter lange camper het terrein op. Helaas is het eigenlijk helemaal vol. Uiteindelijk vinden we nog een plekje tussen twee anderen die met de rug naar elkaar toe staan en daardoor geen last van ons hebben. 

Na onze installatie wandelen we naar het centrum. Aken heeft best een leuk centrum en het is er superdruk! We gaan deze keer echt even lekker winkelen, dat vinden de jongens ook leuk. Ook bezoeken we de Dom natuurlijk nog even, dat kan niet ontbreken. Terug nemen we een bus, die ons min of meer in de buurt van de camping weer afzet, omdat we wel genoeg gelopen hebben voor vandaag.

Toch zit het er nog niet helemaal op, want als we allemaal schoon gedoucht zijn, wandelen we toch nog even richting het centrum van de wijk Burtscheid om uit eten te gaan. We eten heerlijk in het donker op een terrasje en dat op 29 oktober! 

Daarmee zit deze korte vakantie er ook alweer op. Op zondag rijden we naar huis, want oma is jarig en de volgende dag moet de hele meute weer naar school en werk. Toch wel weer even genieten, zo'n uitstapje, het voelde alsof het veel langer was dan een paar dagen.